Connies laatste tuintje, waar wij allen zeer aan hechten. De witte petunias bloeien tegen alles in. Het doet goed te horen dat meer mensen haar met een bezoek bezoek vereren. Iedereen is natuurlijk van harte welkom. Ikzelf ben heel blij met haar eigen monumentje, een plekje om soms bij stil te staan. Tot vandaag toe ben ik elke dag een keer bij Connie geweest. Het voelt goed.
Connies eigen bloementuintje thuis. De hortensiabloei was uiteindelijk een brug te ver.... De laatse dagen voor haar heengaan was dit wel vanuit haar bed de laatste aanblik door het raam waar ze tot slot het laatste licht bewust heeft gezien. Jammer dat de bloemen nog niet mochten bloeien.
De Petunias die ik haar heb gegeven en waarvan ze resoluut zei, "mannen hebben geen verstand van bloemen". En daar laat ik het graag bij. Ze sieren wel haar graf, omdat deze man nu helaas de baas is.....
Of ik misschien een boek ga maken, dat is wat velen mij al hebben toegedicht. Heel eerlijk moet ik zeggen dat ik daar eigenlijk nog helemaal nooit mee bezig ben geweest. Ik geniet voor mezelf het genoegen en een oprecht gevoel van ontlading door jullie allemaal meedegenoot te maken van de hoop, de angst, het verdriet en de onzekere toekomst die zich in het leven van Connie en mij heeft afgespeeld. Niemand van jullie allen wenst zich eenzelfde situatuatie toe. We leren echter wel van elkaar, dus wees open en eerlijk en praat over dingen die bij ons leven horen. Mijn eigen katholieke opvoeding heeft mij geleerd alle problemen naar de hemel te bidden maar dat gebed is voor mij al heel lang ten einde. Ik kies voor eerlijkheid en oprechtheid, hoe dan ook. Niemand hoeft zich te schamen, ik ook niet. Onzekerheid en verdriet komt in ieders leven voor, maar bedenk wel dat jouw leven verder moet. Stilstaan is achteruitgaan, niet doen zeg ik....
7 opmerkingen:
Pap, ik hou van je en doe mijn best om niet stil te staan...
Kus Kim
Ik zie dat je kiest voor eerlijkheid en oprechtheid en dat siert je!!!
Mooie bloemen allemaal.......
En petunia,s die bloeien heel lang.....en jij bent nu de baas!! hihi,
Kus kus Manon xxx
Lieve Hennie,
Dat is wat wij in jouw zo waarderen je oprechtheid en eerlijkheid, daarom ben ik zo blij met jou als onze zwager.
En die bloemen net wat je zegt jij bent nu de baas, ze bloeien mooi.
Denk er nog eens over na of je een boek wil schrijven, misschien kun je wel heel veel mensen helpen bij het verweken van hun verdriet.
Liefs Leo en Mirjam
DE MENSEN VAN VOORBIJ "Alice Nahon"
De mensen van voorbij,
ze blijven met ons leven.
De mensen van voorbij,
ze zijn met ons verweven
in liefde, in verhalen,
die wij zo graag herhalen,
in bloemen, geuren, in een lied,
dat opklinkt uit verdriet.
De mensen van voorbij,
zij worden niet vergeten.
De mensen van voorbij,
zijn in een ander weten.
Bij God mogen ze wonen;
daar waar geen pijn kan komen.
De mensen van voorbij
zijn in het licht, zijn vrij!
Els, deze woorden raken me... Waar haal je toch altijd die passende teksten vandaan?
Kus Kim
Lieve Hennie,
Ja Hennie, Connie haar laatste tuintje wordt goed onderhouden!
Hennie Anne en ik zijn zo blij dat je bent gaan schrijven op het blog! Wij zijn ervan overtuigd dat velen dat met ons delen.
Jij hebt persoonlijk jou belevenissen op kunnen schrijven wat processen zoal met je doen!
Daardoor konden wij ook mijmeren wat het met ons deed.
Het blog is al een boekwerk met vele mooie titels. Het heeft ons nu al geholpen de saamhorigheid die daardoor is ontstaan!
Ja Mirjam het zou mooi zijn als Hennie eraan toe is zien wij ook graag dat boek uitkomen!
Het is zo helend!
Het maakt mooie gedachten los bij iedereen!
De één zoekt een passend gedicht op en de ander ontdekt zijn eigen gedicht talenten!
Hennie nogmaals dank hiervoor!
Ook wij doen ons best niet stil te staan maar door te gaan.
Wij gaan er ook vanuit dat Connie nu blij is en geen pijn heeft!
Veel liefs Anne en José xxx
Lieve Hennie,
Hier ben ik weer, we zijn een week in Kopenhagen geweest, bij vrienden, erg fijn was het.
ik zie ook dat het alweer een poosje geleden is, dat je geschreven hebt,
Hennie en als ik jou was , zou ik er echt over nadenken om hier een boek van te maken,
Je zegt je moet niet stilstaan, maar vooruit gaan ben ik helemaal met je eens, en toch sta ik echt elke dag even stil bij Connie, dat gebeurt gewoon.
Hennie ik denk dat Wouter en Carin en Lotte ook wel weer terug zijn, Lotte zal wel mooie verhalen hebben voor opa, of niet.
Nou Hennie, veel liefs en misschien zien we elkaar wel gauw weer , dikke kus Lucy, en de lieve groeten voor de kinderen, ook van Ben.
Een reactie posten