Misschien heeft ieder mens,
Ergens in het heelal heel ver,
Zijn eigen mooie ster.
Om eeuwig te schitteren,
In de nacht,
Naar het aardse leven,
Dat we heel even,
mogen beleven.
Het is niet raar,
Maar we kunnen niet,
zonder elkaar.
Ooit is de ontmoeting,
Zoveel meer ,
Dan alleen maar,
een begroeting.
Wees daarom verheugd,
Het leven is bedoeld,
Als vreugd.
Met als einde de dood,
Voor ons allemaal,
Ja tot slot een deugd,
En een eerlijk verhaal.
Draag je geliefde in je hart,
als een warme herinnering
en dank voor wat is geweest.
Dan is je verdriet,
Nog het minst van het meest.
3 opmerkingen:
Lieve Hennie,
Terwijl ik net een berichtje aan het schrijven was, was jij ook bezig, wel frappant,
Het is zo mooi wat je schrijft, en het is zo waar, ik heb er eigenlijk niets aan toe te voegen,
Liefs Lucy xxxx zoen.
Lieve Hennie,
Wat kun jij het weer mooi onder woorden brengen, en net zo als Lucy zegt hier valt niets meer aan toe te voegen het is zo helemaal waar.
Ik wil alleen dit nog even kwijt dat ik het fijn vind dat je toch nog af en toe wat op het blog schrijft en met ons je beleving wilt delen.
Dank je wel.
Liefs Leo en Mirjam xxxjes
Zo uit 't hart
Rechttoe rechtaan
het is de liefde die tart
en je raakt aangedaan
Je bent een dijk van een vent!
Caatje
Een reactie posten