Hallo allemaal,
Gisteren avond ben ik even op bezoek geweest bij de mutsen, het handwerkclubje van Connie.... Ja, ja dat clubje kent de (blog)kenner wel. Vanavond was de ontmoeting bij Joke thuis. Terwijl de dames zich te buiten gaan aan hun hobby, kan ik mooi even bijkletsen met Leo over het wel en wee. Leo gaat weer eens werken op een school, zelfs in de achterhoek en Lichtenvoorde. Doe het een beetje rustig aan daar want er zijn nog zoveel andere dingen in het leven, zou ik zeggen. Dat geldt ook voor Joke die als een razende quiltstorm de deken van Connie probeert af te maken.Neem de tijd, alles is meer dan iets.
Vandaag durf ik trouwens weer eens een echte korte broek uit de kast te halen, al is de ochtend alweer bijna voorbij. Ik moet zeggen dat ik zelf gelukkig weer heel prettig kan uitslapen soms. Ik krijg dan echt het idee dat ik aan lichamelijke rust toekom, die er heel lang aan heeft ontbroken. Dat is weer wat anders dan geestelijke rust maar ook daar werk ik bijzonder aan.
Met Pierre heb ik vanmiddag 2 uur flink gefietst en ben daarna lekker bij hem wezen eten. En jawel, zo lijkt het wel vakantie. Het eten was heerlijk en de gezellige praat nog meer. Dat gaan we zeker meer herhalen.
Vanavond ontmoette ik op de begraafplaats bij het graf van Connie nog twee niet al te jeugdige dames die (op hun fiets) blijkbaar in gesprek waren over de vierdaagse en de gladiolen op het graf van Connie. Nieuwsgierig zoals ik ben check ik even. Het gaat blijkbaar ook over het 4-daagse (groen/gele?) lintje dat er vorige week aan vastzat.
Bij het navolgende gesprek blijkt de dame waar ik mee praat, de weduwe te zijn van een man die al meer dan 6 jaar geleden is begraven in een volledig met bloemen bedekt graf. Ze zet er elke week verse rode rozen op en vraagt zich af of haar man niet zou zeggen, zet ze liever maar thuis neer. Bij nader inzien blijkt ze zich volledig nog aan haar man vast te klampen, bij gebrek aan betere contacten. Ik heb haar oprecht verzekerd dat ik dat anders wil doen. Op zulke momenten zou ik willen dat ik God was om zo iemand een sprankje hoop en vertrouwen in zichzelf te kunnen geven.
Ik heb haar op het hart gedrukt dat er meer is op deze aarde en zoek het op. Ik moet er niet aan denken dat Connie over 6 jaar nog steeds het enige doel is dat mij moet helpen om te leven. Ik zal haar nooit vergeten, maar ik hoop ook nog een leven zonder haar te mogen beleven.
Dag allemaal, en vertrouw op mij....
3 opmerkingen:
Lieve Hennie,
Heerlijk zo,n zomers zonnetje waar je je meteen lekker bij gaat voelen en waarbij inderdaad ook de korte broeken, de hempjes en de open schoenen weer in het zicht zijn, heerlijk.
Wat je schrijft over de ontmoeting op de begraafplaats, jeeh, wat mooi hoe jij tegen zo,n vrouw kan zeggen dat jij gelukkig ervaart en voelt dat er meer op deze aarde is, naast het enorme gemis van Connie.
Ik vind je zo dapper hoe jij hier jou eigen weg in aan het vinden bent.
Ik hoop dat deze vrouw een vleugje heeft opgepakt van jou oprechte woorden en dat zij haar ogen gaat openen voor wat er nog meer allemaal is...
Lekker dat je goed slaapt, en dat je lichaam ook weer meer uitgerust raakt, nou Hennie, dit heb je ook echt nodig...
Het uitje afgelopen zondag zag er gezellig uit en ik hoorde ook van mijn moeder dat het heel gezellig was....fijn zeg!
Wat betreft de Connieboom, goh, bizar dat daar auto,s met mensen rijden die vreemd doen.
Sommige mensen denken dat ook natuur hun bezit is, maar dat is dus echt niet zo, deze boom is van ons allemaal en de boom is vooral een schepping van deze aarde.......
Gelukkig trek je je het niet al te veel aan....
Nou, we hebben even contact gehad via de mail en we gaan elkaar gauw zien, na Buitenkunst.. Gezellig!
Hennie, je bent een fijne vent,
Tot snel,
Kus Manon xxx
Lieve Hennie,
Jij ontmoet ook de meest uiteenlopende mensen en dat nog wel op de begraafplaats.
Volgens mij heb jij hopelijk die vrouw aan het denken gezet, want laten we eerlijk zijn je geliefde vergeet je nooit, maar er is hoe bizar het ook klinkt een leven na de dood. En dat geldt voor iedereen, het gaat soms met up en downs gepaard maar met zijn allen komen we er wel, wij blijven elkaar steunen.
Wat fijn dat je bij de mutsen bent geweest, je hebt zeker geen zin gekregen om ook een naald te hand te nemen, laat het ook maar aan de mutsen over dat komt het zeker weten helemaal goed.
Tot de volgende keer liefs Leo en Mirjam
Lieve Hennie en Bommel,
Ja we hebben een beetje zomer?
Het weer is zacht buiten maar wel met regenkleding aan!
Wat fijn dat je bij de mutsen bent geweest!
Jou speciale deken ligt straks op je bedje!
Wij hebben heerlijk gefietst afgelopen weekend en zo fijn dat dit gewoon doorgaat ! In dit geval samen met Pierre!
En lieve Hennie ondanks die oudere vrouw, zei verwerkt het op haar manier! Mooi toch!
Ja Hennie er is nog veel te beleven in dit leven!
Dat wens ik iedereen toe!!! En Connie kijkt toe!!!
Die lieve schat wil alleen het beste voor ons allemaal!!!
Leef "Hoor ik haar zeggen"
Hennie we horen van elkaar en met een paar dagen zijn alle kindjes weer bij elkaar!!!
Dikke kus Anne en José xxx
Een reactie posten