Respect

Hallo lieve mensen,

Hoewel Connie enerzijds berusting toelaat, vecht ze anderzijds om het behoud van leven en de daarmee verbonden liefde voor het gezin en alle dierbaren om haar heen. Helaas weet ikzelf uit ervaring hoe zwart een dag kan beginnen en eindigen zonder uitzicht op een andere kleur. Hoop doet leven en kracht ook.  Als je beiden niet meer hebt, wordt het moeilijk en krijgt zwaarmoedigheid de overhand .  Connie heeft zowel hoop als wilskracht, daarom zit zij elke ochtend weer vol goede moed en optimisme in de stoel naast het bed. Ze wil kleur in haar leven ondanks alles. Dat wil niet zeggen dat  ze soms bewust haar verdriet om dingen die ze gaat missen opzij moet zetten om niet overweldigd en ontmoedigd  te worden. Dit verdient groot respect en waardering en dat mag gezegd zijn.

En dus wordt het ochtendzonnetje weer van harte verwelkomd want het daagt ons vandaag weer uit tot nog net toelaatbare uitspattingen. Connie begint steeds vaker over haar tot half december vorig  jaar zo lekkere sigaretje. Ik weet dat ik dit eigenlijk niet mag verklappen maar een leugentje om …….. weet ik veel. Ik zie haar nog wel een keer weer de goden verzoeken, maar zij is echt niet de enige die met zuurstof toch nog af en toe rookt. Vorige week heeft ze s’nachts al een keer  gedroomd dat ze in de keuken een lekker sigaretje rookte. Ik zei later nog tegen haar; ”wat stinkt het  toch naar rook”.

Van serieus naar humor, van goed naar slecht, het maakt toch niet uit. Leef de dag zeg ik maar. En Connie eet de dag ook. Bij de lunch heeft ze 4 sneetjes witbrood, 5 plakjes uitgebakken  bakbloedworst, ham preisalade, een kop vermecellisoep en twee chocolademelk pakjes naar binnen gewerkt. Dat lijkt me wel genoeg om straks op vakantie te gaan met Wouter, Carin en Lotte. De rollator en 2 zuurstof en de diabetesspullen gaan mee in de auto. Wouter rijdt, Connie voorin op de passagiersstoel en Lotte, Carin en ik achterin. Zo tuffen wij met gepaste snelheid Boxmeer uit, nu naar Sambeek, met de pont de Maas over en via Kasteel Heijen naar Gennep. Dan gaan we richting Milsbeek maar slaan af langs het Genneperhuis naar Middelaar en langs de pont naar Cuijk richting Mook. Die weg kende Wouter nog niet maar Connie wel van de Wandel 4-daagse.

Hier halen we ijs en frites en cola, voor iedereen ja ja. Dan via Groesbeek weer naar Gennep en naar huis. Wouter voelt beter aan welke snelheid voor Connie geschikt is dan ik gisteren. Ik werd nogal eens op de vingers getikt. We zijn alweer ruim anderhalf uur weggeweest en Connie heeft genoten met volle teugen. We hebben bewust dit weekend geen bezoek gepland om meer tijd voor onszelf te hebben en dat is gelukt. Na de rit hebben we nog een uur in de zon in de tuin gezeten tot 5 uur.

Vanochtend heb ik al Connies bed verschoond, gewassen en in de droger  gestopt. Nu heb ik alles weer opgemaakt en het is allemaal nog even rood als het was, goed he?

Vanmiddag  ga ik een volledig recept koken wat Connie heeft gevonden in Allerhande van AH.

Chinees varkensvlees met ananas. Let op:

½ ananas geschild, 2 groene paprika’s, 4 el bloem, 2 tl gemalen kaneel, 250 gr varkenshaas, 4 el olie, 3 bosuitjes .

Ananas in kleine blokje snijden, Bloem+kaneel+peper+zout mengen in grote kom.

Varkenshaas in plakjes erin mengen en rest bloem verwijderen.

2el olie verhitten in wok en roerbaak haas 3 min op hoog vuur. Daan haas eruit + wok schoonmaken.

2el olie verhitten en paprika roerbak 2 min en ananas 2 min daarna ui 2 min. Daarna haas erbij en 2 minuten roerbakken. Lekker met witte rijst, komkommersalade en gebakken taugé.

Heel lekker, en Connie ook heel tevreden maar je bent er wel effe mee bezig.  

Probeer het ook eens en zeggen jullie het dan maar………………………………Doeidoei

Connie heeft mij gevraagd het volgende in deblog te zetten, een citaat uit het miniboekje
"Zusjes zijn je beste vriendinnen".
Een zus is iemand
die je nooit laat vergeten
welke idiote dingen
je in je leven
hebt uitgehaald!