In deze hoge larixen floot gisteren het roodborstje uit volle (rood)borst. Vandaag knipoogt de zon hem toe en iedereen die het wil zien.
De hemel
is weer vol van blauwe lucht, de lucht waarvan wij leven. Zonder lucht rest nog slechts een zucht.
Maar nu zijn we weer op weg naar de maasheggen en de Maas. Dit weer is zo uitnodigend dat ik Connie anderhalf uur alleen durf te laten en Bommel de vrije riem kan laten.
Vlakbij de maasheggen ligt het Maasziekenhuis waar ik de afgelopen 10 jaren met Connie honderden keren ben geweest. Alleen al de botversterkende APD infuzen zijn er meer dan 60 geweest. Daarnaast allerlei onderzoeken, chemokuren, bloedkontroles, scans en opnames en operaties. Dat alles heeft geleid tot de situatie zoals die nu is, steeds dichter bij het einde van een ondanks alles glorieuze rit. Het is maar goed dat je niets van tevoren weet, dan is alles een verrassing, goed of slecht, het maakt niet uit.
Naar deze eikenboom heb ik meerdere keren zitten kijken. Het lijkt nu ogenschijnlijk een dode boom, toch symboliseert deze schoonheid voor mij het leven. Nog een korte stond en dan staat deze prachtige trots der natuur met al zijn bladeren in vlam en vuur. Nog maar enkele weken geleden stond hij met zijn voeten en wortels in een overstroomde maas. Maar dat overleeft deze reus al wel 100 jaren.
Het maaswater heeft zoals ik al zei veel afval en maïsstoppels meegevoerd naar de overstroomde gebieden waarvan hier een paar fotos. En de vrije riem voor Bommel.
Deze zwanen maken zich al op voor een generatie nieuw leven in een nieuwe lente.
Zo zal het leven steeds weer de dood overleven door nieuw leven te scheppen. Wij allemaal hebben daaraan ons leven te danken. Beleef de lente, met volle teugen.
Als ik op de terugweg dichtbij het ziekenhuis loop, krijg ik een telefoontje van Connie. Waar ik blijf? Over een kwartiertje ben ik er want ze heeft honger......gelukkig maar. Komt zeker van het lopen en trainen met een eenvoudig fietstrapapparaat. De conditie gaat heel langzaam wat vooruit. We blijven oefenen om steeds meer energie en mensen te kunnen ontvangen, grenzen verleggen dus.
Tot weer.
9 opmerkingen:
Lieve Hennie
Je weet me weer te raken in mijn diepste zijn... en je neemt me mee in de wandeling door een prachtig natuurschoon...
Je doet het geweldig!!! You're extraordinary!!!
Liefs van je trotse schoondochter xxx
Lieve jij,
Mijn held, mijn pappie, mijn kanjer! Ik ben zo trots op jou, je brengt mij zoveel dieper in dit hele proces. Ik heb bewondering voor je schrijvertalent, maar ook voor de wijze waarop je de wereld om je heen aanschouwt. IVN heeft aan jou een ware verteller! Job zegt altijd vol trots mijn opa weet alles van de natuur!
Nou lieve Job, mij papa weet en kan zoveel meer... En wat een prachige foto's!
Ik hou van je en ben er!
Lieve mama, wat ben je toch een doorzetter en wat voel en ervaar ik toch iedere keer week het pluk het moment gevoel. Het valt niet altijd mee, maar we doen het toch niet verkeerd samen!
Dikke kus
een trotse dochter!
Lieve Hennie
Wat een mooie foto's, ik wandel zo met je mee door deze mooie natuur.
Carin ik ben het helemaal met je eens.
Fijn om te horen dat de conditie van Connie stukje bij beetje vooruit gaat. Ze blijft ons steeds verbazen met haar wilskracht.
Heerlijk dat de eetlust niet nalaat, ik hoop ook dat de bitterballen toereikend zijn. En mocht je nog baklever of bakbloedworst nodig hebben dan hoor ik dat wel van je, dan neem ik dat maandag dan wel mee.
Voor nu welterusten veel liefs Leo en Mirjam
Lieve Connie,Henie,kids en bloggers,
Weet je Hennie net zoals mijn voorgangers vertelden dat een ieder geraakt is!!!
Je omschrijving van de afgelopen jaren dat je daar liep soms alleen of met Bommel en alle dierbare hondjes die jullie hebben gehad!
En vooral in al die jaren heeft jouw de natuur de kracht mogen geven hoe jij nu tegenover je partner staat!
Lieve Hennie wij zijn zo trots op je hoe jij door je leven bewandelt om te overleven wat jij nodig hebt!
Daarom zorg je steeds weer liefdevol naar je meisje Connie!!!
Natuur en gezin is samen!!!
Wij zijn onder de indruk maar voelen ook intens hetzelfde!
Maar jij kan het verwoorden!
Dank jewel!
Fijn moment samen en tot morgen!
Dikke kus naar Connie en jullie xxx
Liefs Anne en José
Lieve Hennie,
Zo Hennie, jij hebt de kunst, om ons met de neus,op de schoonheid van de aarde te drukken,heel erg mooi zeg, je denkt gewoon een boom, of gewoon een paadje, en dan wat zwanen in het water, het is ongewoon mooi, en stuk voor stuk, schilderjtjes,die ik zou willen schilderen, ja de natuur is mooi, als je er maar oog voor hebt.
Lieve Connie,
Je bent een kei, fijn dat je steeds wat meer energie krijgt, je bent ook zo,n knokker,geef jezelf ook maar flink wat schouderklopjes,man man, wat ben ik trots op je.
dikke pakkerd, en ik kom gauw weer bij je.
veel liefs voor je gezinnetje.xxxxxxjes
Lucy en Ben.
Lieve hennie en Connie,
Prachtig, Wat kun je dit toch mooi verwoorden. Het is mooi om jou via je verhalen beter te leren kennen. Je oog voor schoonheid,kennis van de natuur, steun, betrokkenheid en zorgzaamheid voor Connie en je kinderen. en niet te vergeten: ook aandacht voor jezelf, heel belangrijk..het is ook net alsof je tijdens zo'n wandeling tot jezelf komt..Je bent een wijze man!
Connie, wat fijn dat je conditie beter wordt dankzij je onverzettelijkheid, kracht en vastberadenheid!
Goed bezig, ga zo door dan krijg je meer energie en kun je nog heel veel mensen ontvangen en spreken en jouw grenzen verleggen..
Je hebt een sterke wil...
Liefs K4
In een woord, Fantastisch Hennie...
Zo mooi en vredig de foto,s zijn, zo schrijf je ook.
De realiteit naast het schone, ik bedoel daarmee het ziekenhuis op de achtergrond waar Connie zo vaak is geweest en de bomen in de blauwe lucht daarvoor.
Door wat je schrijft over de zovele ziekenhuis bezoeken realiseer ik me hoe gestuurd jullie leven is geweest en daar wordt ik toch ook stil van.
Continu maar weer geconfronteerd worden met je ziekte, artsen die praten, chemo,s en noem maar op.
Jeeh zeg.....Poeh!!
Het is fijn om te lezen dat Connie haar lichaam goed in beweging houdt en dat eten een plezierig iets is.....hup hup Connietje....
De eik die er al meer dan 100 jaar staat is zo mooi, zo wijs, en op de foto te zien heeft deze eik ruimschoots de ruimte gekregen om zich volledig te ontwikkelen en z,n takken in de breedte te gooien..... Wauw.
De zon is wat minder aanwezig vandaag dus zoeken we het zonnetje in onszelf weer op....
Een hele goede dag voor jullie,
Ook voor Kim, Dirk, Job, Carin, Wouter, Lotte en alle dierbaren,
Kus Manon xxxx
Hoi hoi Manon,
Lieve Manon, ik vind dat jij het ook mooi verwoord, ben trots op je, liefs en kus Mams.
xxxx.
dank je mam, lief dat je dat zegt.......ik ben ook trots op jou......eigenlijk ben ik trots op iedereen!!!
Kus xxx Manon
Een reactie posten