Nog nooit van mijn leven heb ik in 1 week zoveel vakantie gehad. Na het (voor mij nog wat onwennig zelf inpakken van de koffers), een rit naar Schiphol in de vroege ochtend en een vliegreis van 5 uur precies, staan wij zeg maar midden in Egypte, midden in de Sahara. Juist op het moment dat alle Egyptische Mekkagangers terugkwamen en werden toegezwaaid en gejoeld. Vanuit afgeladen autos, volgepakte ezels en paardenrijtuigen en gillend en joelend over de straat. Het leek wel opstand, maar gelukkig was de stemming vrolijk.
Na een klein uurtje bereiken we de Nijl en onze boot van 5 verdiepingen hoog met keurige kamers, bar en restaurant. Tweemaal daags schone handdoeken en elke dag kunstig gevouwen badlakens, dekens en handdoeken. Behalve de alcohol en frisdranken is alles gratis op de boot. Er loopt personeel voor van alles en nog wat, een vaste cameraman, een masseur die de spieren kneed, heerlijk, portiers, beveiliging, manager, heel veel koks en ober.
De capaciteit van de boot is 160 gasten, er zijn er maar 50. Dus hebben wij de hele boot ingenomen. Op het bovendek is een zembadje en comfortabele ligstoelen met voldoende grote badlakens die elke dag worden gewassen. Er is ook voldoende schaduw voor wie niet in de zon wil want het is elke dag 30 graden.
Het is erg relaxed als je een eigen hut hebt waar je spullen liggen. Gedurende de hele reis bezetten wij de hut met eigen douche en toilet. Vanaf het schip maken wij vele excursies, met de bus, met paardenkoetsjes, met zeilbootjes of te voet.
Vanaf de plaats Luxor waar we binnenvlogen zijn we 220 km naar het zuiten gevaren, tot aan de Aswandam.
Daarna zijn we dezelfde route weer teruggevaren. Langs de Nijl zijn de oevers overal groen met veel dieren en vogels. Een paar honderd meter van de Nijl af begint de Sahara met alleen droog geel zand, heet apart.
Ik heb deze week zoveel gelachen, da ik de schade van een heel jaar gelukkig heb ingehaald, Pierre en ik hebben een nogal aanstekelijke humor binnen de groep die in zeer goede aarde viel. Aan het eind van de rit had ik een gewillige "harem", groter dan een voetbalelftal, lachen dus.
En Connie is erbij geweest, ik heb een paar mensen ook haar foto laten zien en hen uitgelegd waarom Pierre en ik samen waren. En Connie vond het goed. Bij leven en welzijn had ze er waarschijnlijk wat anders naar gekeken. Maar dat is dan vooral om de smerigheid en corruptheid van het leven daar in zijn algemeenheid en de erbarmelijk hygiene en ongelooflijke armoede. Ik betwijfel daarom of Connie Egypte ondanks al die dingen zou kunnen omhelzen. Ik denk van moeilijk. Maar lieve schat...... we hebben het gezien en ik ben blij, en Pierre ook, kijk maar........
4 opmerkingen:
Hoi hoi zwagertje,
Dat ziet er gezellig uit Hennie,
maar toch ben ik blij dat je weer terug bent, gek he.
Ben erg blij dat jullie het naar je zin hebt gehad, en dat jullie heel erg veel gelachen hebben, heerlijk toch.
Nou ik zie de foto,s en de uitgebreide verhalen, graag tegemoet, een keer,
ik wilde net comp.uitdoen en zag dat je geschreven had, ik dacht even kort berichtje van mij,
Welterusten Hennie, en we spreken elkaar weer.
dikke kus Lucy, xxxxx
Papa, heerlijk om je stralende oogjes te zien en je ontspannen gezicht! De verhalen hoor ik nog wel. Ik moet nog even bijkomen van een avondje stappen met vriendinnen...
Kus Kim
Hoi Hennie,
Of moet ik sjeik Hennie zeggen met die harem van jou, geintje.
Ook wij zijn blij dat je weer thuis bent, en zo te zien hebben jullie erg genoten, en veel beleeft.
Wij kijken uit naar de verhalen en foto’s van je vakantie, ik zou zeggen tot gauw maar weer.
Liefs Leo en Mirjam
Ha die lieve Hennie en Pierre,
Wat heerlijk dat er veel gelachen is!
Zo te zien een leuke groep mensen en wat een heerlijk gevoel al die dames om jullie heen!
Connie lacht je toe omdat je geniet!
We kijken uit naar je mooie verhalen en foto's!
Nu maar weer wennen in het mistige landje
Bommel is zeker weer blij je te zien!
Veel liefs Anne en José xxx
Een reactie posten