Connies gezicht.

Hi,
Vanavond heb ik een heleboel foto's van Connie voorbij zien gaan op evenzoveel computerbeelden.
En haar gezicht spreekt eeuwig boekdelen. Haar bijna voordurende brede lach in beeld spreekt zoveel stralende persoonlijkheid. Ik krijg kippenvel en voel zoveel moois wat ik met haar heb mogen beleven. Ik voel mij meer bevoorrecht dan verdrietig, hoewel mijn tranen vloeien als het water van de Nijl.

Helaas is er een welhaast ontroostbaar einde aan moeten komen. Maar haar positieve beeld leeft in mij eeuwig voort. Ondanks het feit dat de Gemeentelijke Archieven mij als ongehuwd beschouwen, blijft ik in mijn beleving nog altijd getrouwd met Connie.
Elk leven is tenslotte het begin van de dood en de dood is uiteindelijk het einde van het leven. Zo is het en zo blijft het. Leef dus altijd het moment van nu, het is vele malen belangrijker dan het leven of de dood zelf.

Vrijdag vertrek ik naar Egypte om de werkelijke oorsprong van ons leven te bestuderen. Jullie horen nog van mij. Als de goden gunstig gezind zijn komt het antwoord.

Intussen, leef het moment, totdat ik weer terug ben.

See you.