De goedmaker

Hallo levensgenieters en zonaanbidders,
Als ik rond half tien nog bezig ben om de douche zodanig voor te bereiden dat Connie er zo in kan stappen, staat ze ineens al met de rollator naast mij. Ben je klaar, vraagt ze vol verwachting? En jawel hoor ik, heb net alles onder controle. Alleen nog snel even de badmat uitrollen en de koningin kan via de rode loper de douchebak in en plaats nemen op de kruk. Gelukkig keurt ze meteen watertemperatuur goed, ietsje warmer dan gisteren. En toen kregen wij (Paul en ik) onze beloofde goedmaker voor onze noeste arbeid van gisteren. Connie heeft zichzelf lekker helemaal kunnen inzepen met doucheshampoo en ik heb de rug even gedaan. Ze vond het zo aangenaam dat ze 10 minuten onder de waterstraal heeft gezeten met heel veel goedkeurende geluiden. Je ziet maar weer, het is nooit te laat om zinvol bezig te zijn, al is het draadje nog zo dun.

Nou, was me dat een goeie binnenkomer zeg. Na de douchebeurt komt de thuiszorg weer haar benen zwachtelen en ga ik met Wouter een eindje wandelen, je raad het al, naar de Maasheggen.

Vandaag zal ik Wouter de levensboom laten zien die jullie al kennen. Hij is wel verrast over de plek waar die staat maar is meteen onder de indruk van deze diep in de grond gewortelde reus die zijn takken breed uitslaat over het groene weiland. De stam heeft een doorsnede waar ik wel 5 keer in pas en ik weeg toch 90 kg. Indrukwekkend blijft ie en je zou zijn verre verleden oh zo graag willen kennen. Ik moet wel zeggen dat ik in het maasheggen gebied wel meer indrukwekkende bomen ken, zoals knotwilgen die volledig uitgehold soms, toch weten te overleven.

De levensboom is in eerste instantie een symbool voor het leven zelf. Verder symboliseert de levensboom het eeuwige leven: het uitlopen in de lente, de weelderige groei in de zomer,vruchten en verval in de herfst en de rust tijdens de winter. De cirkel is jaar in, jaar uit rond. Het wortelstelsel is het contact met de aarde en via het bovengrondse is het contact met de hemel. Zonder beider samenhang is er geen leven. Dit is wel een overpeinzing waard, daarom zie je mij daar zitten. Wouter was de fotograaf.

Na ruim een uur kuieren wij via de begraafplaats weer naar huis. Wouter heeft weer iets geleerd en ik waardeer zijn aandacht en enthousiasme. Met de feelings van Wouter is niks mis. Ik wil graag dat hij en Dirk vanmiddag naar hun vrouwtjes en kids gaan in de bungalow in Groenlo. Afgelopen nacht is zonder problemen gegaan en ik red me nog wel een nachtje met Connie, Dina en Bommel. Het is prachtig weer en daar moeten ze van profiteren.

Voordat Wouter vertrekt haalt hij nog even bandages voor Connie in de nieuwe apotheek bij het splinternieuwe ziekenhuis. Daarna doet hij nog even boodschappen met Dina, want zijn kan niet fietsen. Connie wil graag een curacaus menu als verrassing voor mij. Ik mag dus de boodschappen niet zelf doen. Achteraf eten ze daar hetzelfde als wij, karbonades met gekookte aardappelen en bloemkool met een sausje. Volgens mij een klein misverstandje tussen Connie en Dina.

De houtduif heeft mij met Wouter nu ook gezien. Hij zal wel denken, zeker familie van mekaar. Wouter vindt het ook wel een beetje zielig dat takkenbosje waarop hij zit te broeden. Morgen ga ik ook weer broeden wat ik moet schrijven, tot dan.

En Kim, Carin, Job, Lotte, Dirk en Wouter geniet er helemaal van. Het gaat goed hier.