Lekker eten

Hallo beste mensen,

Het lijkt dat Connie een redelijke nachtrust heeft gehad en probeert de regie weer een beetje in de hand te krijgen. Een verkwikkende douche doet verder wonderen en eenmaal aangekleed met de zelfgekozen outfit wil Connie de attributen om zichzelf op te maken. Dat gaat met de gebruikelijke precisie van een geoefend schilder/tekenaar.

Omdat ze veel last heeft van huidschilfers wordt ik voor de zoveelste keer naar Dorien gestuurd om bodycreme. Voor alle duidelijkheid, ze bedoeld haar eigen Dorien Barten en niet die uit Druten of zo. Om de hoek dus en voor mij niet meer dan een kort fietsritje. Het advies is eerst schrubben en dan insmeren. Ik krijg olie mee en rode zee zout. Ze probeert de olie alvast uit op de benen. En morgen tijdens en na het douchen nemen we de rest onderhanden.

In de voorgaande 2 blogs heb ik mijn nek gebroken over de schrijfwijze van Curacao en curacaos. Het laatste de schrijf je als cao en niet als cau. Beter was het om te spreken van een Antilliaans menu omdat dat de lading beter dekt. Och ja, ik leer ook nog steeds bij Lucy, dus ook jij hoeft je niet te schamen, je doet het fantastisch vind je ook niet Manon? Beetje steggelen moet kunnen……

Ook de lunch neemt voor Connie een belangrijke plek in in haar dagstructuur. Ze geniet steeds weer van de 3 sneetjes witbrood die ze zelf belegt met lekkere dingen, zoals selderei salade, ei salade, tomaat, kaas met augurkenplakjes, een gebakken of gekookt eitje en vanmiddag eentje met een dikke laag aardbeien. Eten is een dagelijkse beleving met veel meer betekenis als dat wij ervaren. Gelukkig maar, het blijven toch de kleine dingen die er toe doen.

Na de lunch gaat Connie slapen zodat ik rond half twee weer met Bommel in de auto naar de Maas ga. Connie drukt me nog op het hart dat ik niet ver mag lopen met Bommel. Gisteren morgen namelijk was bommel bij het wakker worden hevig aan het janken. Bij elke beweging van zijn voorpoten had ie blijkbaar behoorlijk pijn. Hij heeft wel eerder wat mank gelopen na een hevige krachtsinspanning maar zoals nu had ik het nog niet meegemaakt.

Tussen de middag ben ik met hem in de auto naar de dierenartse gegaan. Zij heeft Bommel bekeken en constateerde een vorm van artrose boven in het gewricht van zijn linkerpoot waardoor de poot moeilijk bewoog . Hij kreeg een antipijn injectie die 24 uur werkt en een hoeveelheid pijnstillers voor daarna. Ik heb direct een wormkuur en de hondsdolheid injectie erbij laten doen. En de knip was weer leeg dus.

Maar Bommel kon er weer tegen, want bij mijn bezoekje aan Lucy en Paul gisteren heeft ie in de tuin een jonge merel te pakken genomen en vervolgens een grote vis in de vijver bij zijn staart gepakt. Een steur dacht ik die steeds zijn kop boven water uitstak en daar heeft Bommel een pesthekel aan. Gelukkig kon Paul nog net op tijd ingrijpen. Volgende keer gaat Bommel eerder vast aan de lijn.

Bij de Maas lig ik lekker met Bommel in het hoge gras en maak nog mooie fotos van alle prachtige bloemen langs de helling. Vlakbij zie ik de met fijn wit spinrag, totaal ingesponnen kardinaalsmuts struiken met groene takken die er bijna ziekelijk bij staan. Er zit nagenoeg geen blad meer aan. De oorzaak is de kardinaalsmuts stippelmotrups die in grote getalen de boom hebben kaalgevreten. Je hebt het vast wel eens gezien en de meeste mensen gaan er graag met een boogje omheen. Maar toch als je de moeite neemt en de lef hebt, ga dan eens van dichtbij kijken. Je ziet het dan krieoelen van de rupsen die vaak samengeklonterd aan de boom hangen. Wees niet bang als voor eikenprocessierupsen. Deze hier houden alleen van lekker blad eten, de hele dag.

Straks veranderen deze stippelmotrupsen allemaal in nachtvlindertjes. Diezelfde soort vlindertjes hebben vorig jaar in augustus ook al de eitjes gelegd op de takken waar nu de uitgekomen rupsen zitten. Ze hebben dan de winter al overleefd onder hun eigen eischalen. Als de rupsen straks weg zijn zal de boom snel herstellen. Wonderlijk , of niet soms? Misschien zie je het rupsen- en vlinderleven nu wat van de andere kant. Over dit soort dingen praten we dus bij de IVN zoals deze maand in het clubblad van De Maasvallei .

Het avondeten is klaar, lekkere asperges met ham en ei van Wiebe die zelf zo enthousiast is dat hij morgen een maaltje aspergus meeneemt naar zijn vriendin in Waddinxveen. En de blog is vandaag ook eens keer heel vroeg. Heb ik ook een vrije avond.

Geniet allemaal van de vrije dagen (als je die hebt) en leef je leven.

En voor iedereen die extra kracht en sterkte nodig heeft, houdt goede moed, altijd.