Deze blog is opgezet om het verloop van de ziekte borstkanker van Connie Overbeek openbaar te maken. Connie is sinds 2001 bekend met haar ziekte. Deelamputatie linkerborst, oksel toilet, 32 bestralingen. 5 jaar lang 2x per jaar controle door radioloog Radboud en Internist Boxmeer. In 2006 bij laatste controle kwaadaardige uitzaaiingen in Lympfe, bot en long geconstateerd. Sindsdien hormoonkuur en 3 chemokuren. Laatste chemo stopgezet medio februari 2011. Op 23 mei 2011 is Connie thuis overleden.
Ik heb net alle berichten van het weekend zitten lezen, en ik ben er even stil van. Fijn om te lezen dat de zussen langs zijn geweest. Ben net even bij Lucy geweest en hoorde dat ze het fijn vond even bij haar zus te mogen zijn. Met een lach en een traan, net zoals ik de berichten en verhalen heb gelezen.
Slaap lekker voor straks en eeh hele grote knuffel.
Het is koud buiten, toch schijnt de zon. Het is stil buiten, toch fluiten de vogels. De bladeren zijn van de bomen, toch zie ik de eerste sneeuwklokjes. Ik glimlach, maar van binnen moet ik wenen.
Lieve Mooie mensen, Een mooi vertederend gedicht Hennie...de dood en het leven hand in hand....het is maar een dun lijntje. Door deze intense manier van delen met elkaar voel ook ik...pluk de dag...open je ogen, kijk in je hart, voel wat er is en aanschouw en ervaar. Geef je leven glans onder andere door dingen te doen waar je blij van wordt, waar je door geraakt wordt......en wees ook niet bang voor de eenzaamheid die ieder mens kan voelen, want hoe samen we ook zijn, sommige processen in je leven bewandel je alleen, je eigen pijn, je vreugde en verdriet......
Lieve Leo, Jou gedicht raakt mij ook omdat glimlachen en wenen dus samengaan en er samen kunnen zijn. Dank je dat je dit met ons wilt delen....
Kim; Jij bent ook een schat, je voelt heel dichtbij en ik realiseer me dat we als we elkaar spreken er ook een mooie ontmoeting tussen ons plaats vindt, we verstaan elkaar en ik dacht gisteren nog; Wat worden we toch volwassen he!!.......
Voor nu, allemaal veel liefs en ik ben reuze blij dat het prachtige schilderij van mijn moeder bij Connie en Hennie thuis hangt... Ik heb laatst twee schilderijen bij m,n moeder uitgezocht en ze hebben de twee meest mooie plekjes in mijn huis gekregen. Ik geniet van allebei heel intens, mijn moeder schildert het leven....de bomen en het licht...
Het laatste zinnetje van Omarm dit alles want dit ben jij, hoort achter het stukje te staan van; je vreugde en verdriet...... Weet niet precies wat ik gedaan heb!! hihi Maar op de een of andere manier staat het onderaan ook wel oke, Kus Manon
9 opmerkingen:
Pap,
Ik weet het ook even niet. Wat moet ik hier nu op zeggen, ik voel met je mee.....
Liefs Kim
Lieve Connie en Hennie,
Wat een mooi gedicht.
Ik heb net alle berichten van het weekend zitten lezen, en ik ben er even stil van. Fijn om te lezen dat de zussen langs zijn geweest. Ben net even bij Lucy geweest en hoorde dat ze het fijn vond even bij haar zus te mogen zijn. Met een lach en een traan, net zoals ik de berichten en verhalen heb gelezen.
Slaap lekker voor straks en eeh hele grote knuffel.
Liefs Sil
Lieve Hennie,
Je gedicht raakt mij enorm!
"Geef me nog even de tijd" schrijf je in het gedicht.
Dat is ook wat Connie wil, ze gaf gisteren aan Ik geef het nog niet op want ik ben nog niet klaar!
Connie zal ons aangeven dat ze gaat.
Wij hopen dat al haar wensen die nog mogelijk zijn in vervulling gaan!!!
Dank je Hennie weer heb je ons diep geraakt!
Heel veel liefs Anne en José
Het is koud buiten,
toch schijnt de zon.
Het is stil buiten,
toch fluiten de vogels.
De bladeren zijn van de bomen,
toch zie ik de eerste sneeuwklokjes.
Ik glimlach,
maar van binnen moet ik wenen.
Leo
Lieve Leo,
ik ook liefs Lucy.
Lieve Mooie mensen,
Een mooi vertederend gedicht Hennie...de dood en het leven hand in hand....het is maar een dun lijntje.
Door deze intense manier van delen met elkaar voel ook ik...pluk de dag...open je ogen, kijk in je hart, voel wat er is en aanschouw en ervaar. Geef je leven glans onder andere door dingen te doen waar je blij van wordt, waar je door geraakt wordt......en wees ook niet bang voor de eenzaamheid die ieder mens kan voelen, want hoe samen we ook zijn, sommige processen in je leven bewandel je alleen, je eigen pijn, je vreugde en verdriet......
Lieve Leo,
Jou gedicht raakt mij ook omdat glimlachen en wenen dus samengaan en er samen kunnen zijn.
Dank je dat je dit met ons wilt delen....
Kim; Jij bent ook een schat, je voelt heel dichtbij en ik realiseer me dat we als we elkaar spreken er ook een mooie ontmoeting tussen ons plaats vindt, we verstaan elkaar en ik dacht gisteren nog; Wat worden we toch volwassen he!!.......
Voor nu, allemaal veel liefs en ik ben reuze blij dat het prachtige schilderij van mijn moeder bij Connie en Hennie thuis hangt...
Ik heb laatst twee schilderijen bij m,n moeder uitgezocht en ze hebben de twee meest mooie plekjes in mijn huis gekregen.
Ik geniet van allebei heel intens, mijn moeder schildert het leven....de bomen en het licht...
Kus voor iedereen
Liefs Manon xxx
Omarm dit alles want dit ben JIJ.......
Het laatste zinnetje van Omarm dit alles want dit ben jij, hoort achter het stukje te staan van; je vreugde en verdriet......
Weet niet precies wat ik gedaan heb!! hihi
Maar op de een of andere manier staat het onderaan ook wel oke, Kus Manon
Oke Manon, ik wist het al. Je bent 'n scheet.
Nou, dan hoop ik wel dat die scheet lekker ruikt!! ;-)
Hihi
Kus Manon xxx
Een reactie posten