maandag 21 februari 2011

Wat ik voel (vervolg)

De dood zegt
Je bepaalt zelf
Wanneer ik je haal
Pas als je echt
niet meer wil
neem ik je mee
heel stil.
Dan ben je verlost
Van aardse pijn
En bij mij is het altijd fijn.
En wist je dat
Al sinds de langste  tijd
Heb ik van alle doden
Geen klacht gehad.
Wees dus niet bang
Slechts  het leven kent pijn
Als je door mij bent verlost
Is het alleen nog maar fijn.

16 opmerkingen:

Kim zei

Lieve papa,

Jij moet een boek gaan schrijven. Jij schildert op papier.

Kus Kim

Sil zei

Lieve Hennie,

Ik heb geen idee wat ik zou moeten schrijven. Maar ik wil wel even laten weten dat ik dit vol bewondering heb gelezen.

Een kus en een traan.
Liefs Sil

anne.jose zei

Lieve Hennie,

Jij bent zo helend met je woorden!!!

Geraakt in ons diepste zijn!!!

Liefs Anne en José

lucyvanamsterdam zei

Lieve Hennie,

Ben het helemaal met José eens,
liefs, en veel warmte Lucy.

reneerikpleun zei

Lieve Hennie,

Wat een fantastisch gedicht, je hebt het weer geweldig op papier gezet.
Je raakt ons inderdaad iedere keer weer diep.
Wat fijn om te lezen dat Connie zich thuis fijn voelt in haar eigen omgeving met jullie om haar heen.
Hennie slaap lekker in je nieuwe bed en geniet van het dagdromen samen met Connie in de trein naar Tirol.

Heel veel lieve groetjes,
Andre ,Paula ,Renee Rik en Pleun

Unknown zei

Hennie, wat kun je alles toch prachtig verwoorden.
Ik vind vaak geen woorden om mijn gevoelens te uiten.
wij zijn erg blij te horen dat Connie weer wat meer lucht krijgt en hopen jullie binnenkort even te kunnen zien.
Liefs, Leo en Joke

Mirjam Bolhaar zei

Lieve Hennie

Ook ik ben het eens met mijn zussen, dank je wel dat je ons laat deelnemen in je gevoelens.

Liefs Mirjam.

mireille philips zei

Lieve Connie,
Mijn allereerste blog ooit, kijken of het gaat lukken.
Fijn, al die openheid, doet goed. Mooi ook, al die lieve reacties van mensen die jullie een warm hart toedragen. Wat je geeft, krijg je terug!
Ik ken jou als de moeder van Kim, sinds haar studententijd (1992). Toendertijd kwam via de Spice Girls de term "Girlpower" uit. Ik vond jou daar altijd wel het toonbeeld van. Maar nu ik dit alles lees via jouw blog weet ik gewoon zeker dat die term op jou gebasseerd is!
En Kim heeft daar ook een flinke tik van meegekregen. Ik was soms een tikkie jaloers op die moeder/dochter band van jullie, maar dat helpt jullie wel door dit alles heen.
Hennie, bewonderingswaardig hoe je alles op papier krijgt.
Jullie zullen wel trots op elkaar zijn!
Ik leef met jullie mee en zal alles doen wat ik kan om er voor Kim, Dirk en Job te zijn.
Veel liefs, Mirei

Kim zei

Lieve Mirei,

Wat een lieve woorden van jou voor ons. Ik weet en voel dat je er voor me bent en dat te weten is voor mij al genoeg!

Liefs Kim

Unknown zei

Lieve Hennie en Connie,
Ik heb nooit geweten dat jij zo met woorden kon boetseren. Dat je zo subtiel, zo fijntjes en met zoveel openheid het beeld kunt scheppen van wat er in jou en in jullie omgaat. Het is net zo rakend als het fantastische schilderij van Lucy. Koud en warm tegelijk worden wij ervan. Wij zijn het helemaal met Kim eens dat jij in staat bent om een dichtbundel te schrijven. Wij zijn blij Connie, dat je zo'n goede nachtrust hebt en dat het eten ook wat beter gaat zodat je wat kunt aansterken. Wij hopen dat jullie ook van de zon kunnen genieten die deze dagen zo volop schijnt. Via deze zon, die wij en jullie nu tegelijk zien, zijn wij verbonden en sturen wij jullie veel warmte toe en veel kracht!
lentegroetjes uit Zutphen,
Gemma & Jan

Henk en Cocky zei

Lieve Hennie, Connie en Kinderen,

Wat fijn om te lezen dat Connie thuis rust krijgt en de fantastische liefdevolle verzorging van dit geweldige gezin en familie. Het lezen iedere dag weer van deze blog is deelnemen aan jullie leven van het moment. Het is voelbaar en we leven intens met jullie mee, de woorden die Hennie op papier zet zijn fantastisch mooi, en wij zijn dan ook dankbaar dat we dit met jullie mogen beleven. Wij hopen dan ook met heel ons hart dat de zonnestralen jullie kracht en steun geven.
Heel veel lieve groetjes,

Henk,Cocky,Koen en Milou

Kim zei

Lieve familie, vrienden en andere bloggers,

Samen delen, maakt gevoel lichter. Door alle reacties wordt dit alles op zoveel verschillende manieren belicht. Zoveel verschillende ervaringen, gevoelens, manieren van uiten.
Kanker is een slopende ziekte, maar zoals Erwin, (de man van Mariska die onlangs gestorven is aan kanker op een veel te jonge leeftijd en haar man en lieve zoontje heeft moeten achterlaten) mij terug gaf; Kanker verbindt ook mensen. En dat kan ik met deze blog alleen maar bevestigen.
Ieder van jullie beleeft dit alles op zijn/haar eigen manier en heeft zijn/haar eigen gevoel bij. Maar de oprechtheid voel ik in alle reacties en dat is iets wat dit alles ons toch gebracht heeft.

Lieve allemaal, ieder van jullie maakt ook een eigen leven mee met geluk en verdriet naast dit proces wat hier beschreven wordt. Ieder huis heeft zijn eigen kruis. Ik hoop dat jullie ook deze warmte zullen ervaren!

Liefs,
Kim

Unknown zei

Hoi Hennie,

Aan jou is inderdaad een schrijver verloren gegaan.
Wat een mooie kwaliteit en wat fijn voor je dat je je gevoelens zo aan het papier kunt toevertrouwen.
Het zal niet altijd gemakkelijk voor je zijn. Je wordt met veel dingen geconfronteerd. Je zorgen voor Connie, je eigen verdriet en het verdriet van je kinderen.
Probeer ook af en toe de tijd voor je zelf te nemen, een wandeling met je trouwe viervoeter Bommel, even uit de situatie om weer nieuwe energie op te kunnen doen.
Even genieten van de natuur met al zijn moois.
Even een lentekriebeltje dat doet goed.

Lieve groetjes Thomas en Ellie.

Ellen zei

Lieve Kim,

Wat beschrijf je dit mooi. Ik merk en voel de warmte van ieder. Al wonen wij met onze familie nog zo ver uit elkaar van binnen voelt het heel dichtbij. Ik prijs mij gelukkig met jullie, omdat ik op deze manier voel dat we er voor elkaar zijn. Ik wil je nog bedanken voor je lieve reactie op mijn blog. Ook ik vind het prettig dat ik op deze manier meer in contact kom met mijn nicht.

Lieve oom Hennie,
Elke dag haal ik de kracht uit jouw woorden en verhalen, bedankt hiervoor.

Lieve tante Connie,
Ik hoop dat de baklever lekker mag smaken.

Groetjes en heel veel kusjes Ellen

Steven zei

Lieverds,
Vandaag heb ik weinig woorden.....de kaarsjes die hier branden doen hun werk......
Hennie; Heel mooi wat je schrijft....
Kim; jou stukje zegt ook zoveel, moeilijke gebeurtenissen verbinden....
Mochten jullie vanavond nog een versnapering drinken dan zeg ik; Proost!
Ik wens jullie allemaal een fijne nacht toe...
Kus Manon xxx

Anoniem zei

Kim,

Ik lees je reactie op het prachtige gedicht van Hennie en dat is in de essentie precies wat ik tegen Kim zei toen ik thuis kwam van mijn werk...Ik besefte in de auto op weg naar thuis (Kim en de kindjes)dat ik, vaak druk ben met van alles en nog wat. Druk ben in mijn hoofd. Veel dingen die me van de essentie afleiden. Als ik dan 's avond jullie blog op zoek om te kijken hoe het Connie vergaat en de prachtige, hartverwarmende reacties van familie, vrienden en kennissen lees, besef ik maar al te goed wat die essentie inhoudt. "liefhebben" en "er echt zijn voor elkaar"..."Hier en nu!"
Ik heb 's avonds met aandacht de voetjes van Kas gemasseerd.
"Dat is fijn papa!", zei hij...Er ging een warme gloed van geluk door me heen..

Bedankt Hennie, bedankt Kim en alle andere bloggers!

Liefs Koen