Weer 'n dag voorbij, 27 februari 2011. De lente nadert, maar dat is aan het weer nog niet te merken. Wel aan de vogels die steeds actiever worden. Vanochtend zag ik een troep van wel 20 felgekleurede putters in de wijk die druk voedsel zochten op de grond en in de elzen met hun elzeproppen en snotterbellen.
Luister maar eens goed en je wordt verrukt door de grote diversiteit aan vogelgeluiden om je heen. Vogels hebben geen verdriet of nasleep als een van hun door een kat of iets anders wordt gevangen. Dat geldt voor alle dieren. Alleen wij mensen treuren, zielig he!
Met Connie gaat het elke dag een beetje beter en morgen gaan we de fysio inschakelen om haar echt van stoel en bed te krijgen. De thuiszorg stelde voor om een hometrainer neer te zetten. Dus als iemand zoiets over heeft, graag. Beweging lijkt me wel bevorderlijk voor enig herstel van haar lichamelijke conditie.
Behalve Wouter zijn alle kinderen en kleinkinderen (wat klinkt dat zeg) vanmiddag op visite geweest. Lotte kwam op haar loopfiets met mama. Meteen daarna is ze in de stromende regen met mij meegegaan Bommel uitlaten. Onze carnavalsprinses is betoverend handig op haar fietsje, we hebben zelfs de hele eigen gemaakte crossbaan van de jongens hier in de wijk genomen. Zeg ik "Gaat het Lotte?" Zegt ze:"Ja hoor opa". Netjes opgevoed, of niet soms? Na de fietstocht mag oma nog lekker knuffelen met haar. Als Carin en Lotte weer weg zijn komen Kim, Dirk en Job. Omdat een van Dirk zijn hobby’s filmen is, zien we haarscherp en in geuren en kleuren met geluid het zwemexamen van Job. Job doet het fantastisch en is erg trots en dat zijn pappie en mammie en omie en opie ook. Dirk houdt ook van lekkere dingen maken en chocolade is een van zijn favoriete smulingrediënten. Hij heeft een browny-taartje gemaakt dat echt smaakt naar cake met chocomousse. Smullen smullen maar.
Allemaal hele fijne momenten die steeds vaker een ietwat melancholische naklank in je hoofd achterlaten.
De hele dag al wordt ik al achtervolgt door de titelsong van Frank Boeijen:
“Zeg me dat het niet zo is…”
Maar het is echt zo.
12 opmerkingen:
Lieve Connie en Hennie,
Ik kan werkelijk genieten, van hoe je verteld, dat de dagen lopen, zoals ze nu lopen, ze gaan eigenlijk zoals je dat graag wilde, Connie zonder pijn,en genietend van elkaar, ze voelt zich elke dag wat beterder, fantasties toch.
Ja dan denk je bijna ook, dat het niet zo is..
voor jullie allebei een dikke pakkerd, liefs voor de kinderen, en Hennie weer bedankt, we voelen ons zo dicht bij jullie, liefs Lucy en Ben xxxx
Lieve familie, Fijn dat het met Connie weer iets beter gaat. Misschien zorgt het voorjaar voor wat nieuwe energie. Het blijft mooi te lezen, hoe jullie samen het leven leven, met lachen en huilen, met dagelijkse dingen met kinderen en kleinkinderen.Volgouden
liefs Maria en Arnold
Lieve Connie en Hennie,
Wat is die Lotte toch een schat gaat met Opa en Bommel in de regen lopen, en zeker is ze netjes opgevoedt. Haar ouders zijn dat ook.
En dan die Job, zit daar misschien een klein bakkertje in verscholen.
Het is heerlijk om te lezen dat er elke dag wel weer een klein beetje verbetering in zit, en dat er volop genoten wordt van die momenten met jullie gezin.
Ik ben het helemaal met Lucy eens zover weg en toch dichtbij.
Dikke knuffel voor iedereen Leo en Mirjam
Lieve Connie, Hennie en kids,
Wat fijn dat het een goede dag is geweest voor jullie allemaal.
Filmpje zien, taartje eten en gewoon maar even naar buiten met hond en kind.
Heerlijk het gezin Overbeek even met elkaar.
Je titel Hennie is Volhouden.
Wij hopen dat jij het volhoudt om ons dagelijks mee te nemen hoe het gaat!
Connie is een doorzetter ze heeft duidelijk gezegd "ik geef het nog niet op"
Een hometrainer hebben we niet maar er gaat er zeker wel één komen anders witte kruis (lenen)
Hennie wij verzamelen a.s. di 01-03-20011 bij Carin en Wouter Want Connie wordt jawel 58 jaar.
o.a. Lucy,Ben Hans,Louise en kitty,Mirjam en Leo, Anne en José
Hennie jij geeft zeker wel aan hoe de indeling gaat om Connie een eenvoudig kadootje te brengen.
We houden het eenvoudig.
Wordt het te druk laat dat gewoon weten.
Carin en Wouter alvast weer bedankt voor de gastvrijheid.
We wensen dat Connie weer een betere dag gaat krijgen.
Fijne dag en veel liefs Anne en José xxx
Lieve oom Hennie en tante Connie,
Ik ben blij te lezen dat het toch elke keer een beetje beter met tante Connie gaat, zodat ze nog even lekker kan genieten van allen om haar heen. Ik hoop dat ik snel een keertje langs mag komen en natuurlijk naar binnen mag komen hihi.
Ik wens jullie morgen een fijne dag toe.
Memorie (belevenis van een toen 7 jarig meisje)
We brachten mamma naar bed. Verhip een meikever boven op de gang. Jaja toen kwam het verhaal van tante Connie aan de keukentafel. Tante Connie verteld: ik lag in bed en was druk aan het kletsen (tegen wie weet ik niet meer) plots viel er een meikever in mijn mond onder het kletsen het kraakte een beetje en het smaakte raar. Ik rende naar de badkamer en spoelde mijn mond.
Ik weet niet of het verhaal nog helemaal klopt, maar tante Connie je hebt ons toen wel aan het lachen gekregen en het is ons nog steeds bijgebleven. Tante Jose misschien kun jij het verhaal nog aanvullen?
Heel veel liefs Ellen en Sander (mijn broer)
Even een warme reactie schrijven naar Ellen,Sander.Nijmeyer,
Ja Ellen ik kan mij dat verhaal nog erg goed herinneren, de meikever!
Ja dat was lachen!
Weet je jullie waren nog zo klein en wij deden allemaal zo ons best om het verdriet om te zetten in de warme harmonie die wij met elkaar hebben!
Toen hadden wij elkaar allemaal hard nodig, en nu ook!
Fijn dat we dit allemaal zo goed kunnen delen!
Dikke kus Anne en jawel tante José xxx
Lieve Ellen en Sander,
Ja het verhaal klopt wel aardig. Dit verhaal van mama is geweest op vakantie in de dordogne. Pap, mam, Wouter en ik hebben twee jaar op een rij een houten huisje gehuurd via Lucy en Ben op een verlaten heuvel. Het was een plek waar drie houten huisjes stonden en heel veel bos. Ik heb aan die vakanties de mooiste herinneringen. We hadden daar niets te doen, maar juist dat was zo mooi. We leefden midden in de natuur. Daar vloog vanalles. Mama lag in bed en wilde nog iets zeggen tegen papa en toen hoorden wij gegil, gevolgd door een hoop geproest.... Mama had volgens mij een vliegen hert in haar mond. iiiiiieeeee. Terwijl ze haar mond sloot kraakte het beest. Het idee alleen al. Maar pap weet het wel beter, of het nu een meikever was of niet.
Grappig dat dit verhaal jou zo is bijgebleven Ellen!
Het was inderdaad ook een hele heftige tijd en ik ben het met Jose eens; in mijn beleving probeerden we allemaal op onze eigen manier er voor jullie te zijn. Het was zo onwerkelijk. Ik heb toe ook echt een soort familieband ervaren, zo waren we er voor elkaar. Dat gunde ik jullie ook zo! En wat fijn dat het goed gaat met jullie. Dat geeft mij nu ook vertrouwen!!! Het leven gaat hoe dan ook verder.....
Memories;
Ik logeerde vroeger toen ik klein was wel vaker bij jullie Sander en Ellen. Ik kan me nog herinneren dat ik Sander of Ellen (wie weet ik niet meer) in mijn armen had en dat ik met jullie op bezoek was bij vrienden van Mirjam en Jos. Ik was een beetje aan het stoeien en op de een of andere manier gleed ik uit en viel ik met een van jullie in mijn armen in de vijver. Ik heb toen alles op alles gezet om de kleine in mijn arm boven water te houden. Wat was ik geschrokken en wat was Tante Mirjam boos op mij, hihihi. Ik heb daarna nooit meer met een kind in mijn armen bij water in de buurt durven te staan hahaha.
Fijn om familie te hebben! Ik dank jullie weer voor alle lieve woorden en mooi om te zien dat dit blog ook andere deuren opent, niet alleen die van ons!!!
Dikke kus Kim
Lieve Kim,
Memories;
Ik kan me dat nog heel goed voorstellen dat was bij de broer van Jos en je had Sander op je arm, maar ik kan me niet herinneren dat ik boos was,volgens mij hebben we nadat er niks aan de hand was met jullie er hartelijk om gelachen.
Zo zie je maar dat de ene herinnering de ander herinnering naar boven brengt.
Dank je wel ook voor jou deel van het verhaal.
Liefs [tante] Mirjam.
Lieve Kim,
Bedankt voor je aanvulling erg leuk.
Ik vind het dan ook erg leuk om jouw herinnering van het logeren bij ons te lezen. Zoals ik eerder heb benoemd kijk ik terug naar een warme, maar voor mij ook een leuke tijd ondanks de omstandigheden van toen. Ik heb de familie ook als een sterke band ervaren en ben blij dat dit altijd zo is gebleven van afstand weliswaar, maar wel aanwezig.
Hopelijk zien we elkaar gauw en dan kunnen we misschien nog meer herinneringen delen hihi.
Dikke kus Ellen
Lieve Connie en alle anderen. Voor morgen een heel fijne verjaardag toegewenst in deze mooie familiekring. Juist nu zal dit zeker lukken, daar ben ik van overtuigd! Woensdag komen Dineke en ik nog wat 'Flantuutjes' brengen en willen we even met de 'meisjes' onder elkaar zijn. Ik verheug me erop. Alle liefs, ook van Paul. Luciexxx
Als wij sterk genoeg zijn, blijken wij altijd groter dan de dingen die ons overkomen.
Thomas Merton
Deze spreuk kon ik jullie niet onthouden. Liefs, Lucie.
Lucie,
Bedankt voor de mooie spreuk. Ik geloof dat het inderdaad zo is....
Liefs Kim
Een reactie posten