Maar zoals altijd neemt de dood uiteindelijk het leven maar het had nog zo lang mogen duren. Maar wat mag, gebeurt niet altijd, dus hebben wij ons bij haar heengaan neergelegd.
Inmiddels zijn er bijna 8 maanden verstreken en Connie rust op haar laatste rustplaats in Sambeek. Ik kom er nagenoeg elke dag even met haar praten en dat lucht wel op. Het lijkt nog steeds dat zij haar invloed op mij laat gelden. Zoveel wensen en gedachten die mij bezighouden zo vaak komen zij uit, alleen nooit op mijn eigen gedachte moment. Maar dan ineens is het er, wat dan ook, en heel vaak absoluut verrassend. En dan denk ik, daar heb je Connie weer en ze was van mij…..
Een flink aantal blogs geleden heb ik jullie verteld over de geluksdriehoekjes van glas-in-lood die ik gemaakt heb voor de quiltmutsen. Ik heb toen ook aangeboden om voor geïnteresseerden zo’n driehoekje te maken. Welnu ik ben daarmee begonnen. Elke nieuwe driehoekje krijgt een eigen ingeslagen nummer. Het is mijn bedoeling om de zeshoekige figuur in de driehoek symbolisch om te toveren in een enorme regenboog. Van deze zeshoekige figuren had Connie er duizenden gemaakt om er tenslotte een regenboog van te maken. Dat is haar niet meer gelukt, daarom zet ik de traditie voort in glas in lood. Ik kan zelf niet quilten, maar die regenboog komt er zo.
Wouter heeft voor mij deze week de hele blog uitgeprint. Het is helaas alleen de tekst die ikzelf heb geschreven, zonder alle ongelooflijk waardevolle reacties. Ik ga dat nog onderzoeken of dat erbij kan.
Het proef boekwerk dat er nu ligt bevat 344 bedrukte pagina’s . Alle tekst en fotomateriaal is erin opgenomen. De commerciële provider berekent 37 euro voor een geprinte versie in boekvorm.
Beste vrienden, vriendinnen, familie, bekenden, geïnteresseerden, maar bovenal mijn gezin.
Ik heb de indruk dat ik weer aan een nieuw leven kan beginnen. Een leven wat Connie mij gegund heeft. Ik ben haar eeuwig dankbaar voor hetgeen zij mij heeft gegeven. Ik zal haar nooit vergeten, want ze blijft voor mij altijd bijzonder.
En misschien jammer, maar toch,
dit is het einde van deze blog.
Dankjewel allemaal,
Hennie
Ontstaan uit onmacht,
had deze blog,
toch zoveel kracht,
dat nu bijna iedereen,
weer lacht!
12 opmerkingen:
Hoi Hennie,
Jammer dat je er mee stopt, maar ik kan het begrijpen.
Zie je beslist nog met de hond of bij het IVN.
Groetjes Hilda
Super Hennie,
We zullen deze blog missen, evenals dat we Connie blijven missen. Mij lijkt het goed zo. Er breekt een nieuwe periode aan en dat gaat altijd gepaard met een afscheid van iets wat ooit was. Deze blog heeft zijn diensten wel bewezen, dat moge duidelijk zijn. Lieve Hennie, met jou gaan we op deze aarde verder en Connie blijft Uiteraard in onze warme herinnering. Liefs, Paul en Lucie.
Hoi Hennie,
Ook wij zullen je blog missen, maar begrijp je volkomen.
Het leven gaat door ook voor jou, Connie zullen we niet vergeten ze blijft voor altijd in ons hart.
Dank je wel voor alles wat je met ons hebt willen delen.
Tot gau liefs Leo en MIrjam
Lieve papa,
Wat een mooi laatste stuk. Je had het er al vaker over om te stoppen met het blog en dat snap ik ook. Het blog heeft jou, mij en velen met ons geholpen om te delen. Delen in al het gevoel wat mama's ziekte en haar overlijden en alles wat daarbij onder woorden te brengen en een plek te geven. Jouw woorden hebben mij heel veel steun gegeven. Ik ben dit weekend begonnen doordat ik wist dat jij het blog had uitgeprint om vanaf het begin het blog voor blog terug te lezen. Al lezende komt alles weer naar boven, maar merk ik ook dat ik het verdriet wat de herinneringen oproept ook een plek krijgt. Dit blog is voor mij goud waard!
Ik zal het gevoel missen om iedere ochtend even te kijken of er weer wat op staat. Op deze manier voelt het alsof we samen nog delen, maar de volgende stap is iets los laten en verder gaan.... Stiekum hoop ik dat je een nieuw blog gaat starten met als titel: 'Hennie's colom'. Je hebt een inspirerende manier van schrijven en jouw teksten raakt mensen om bewust stil te staan in het hedendaagse leven. Ik weet niet of je deze gedachte deelt, maar schrijven werkt helend en werkt inspirerend....
Lieve papa ik hou van je!
Kus Kim
Lieve bloglezers!
Via deze weg wil ik jullie allemaal bedanken voor de vele reacties en lieve woorden die jullie hebben geschreven. Ik heb daar heel veel aangehad!
Lieve groet,
Kim
Lieve Hennie,
Ook ik vind het jammer dat je ermee stopt, maar ik begrijp het ook volkomen.
Ik wil me trouwens aansluiten bij Kim, misschien een column, je schrijft inspirerend en dat werkt weer door op anderen, althans zeker op mij.
Je weet ook zoveel te vertellen over de natuur en door de manier waarop je schrijft is het zo dichtbij.
Denk er maar eens over na....
Maar misschien heb je nu wel voorlopig even de behoefte aan een verdere ontplooing van je nieuwe leven.
Ikzelf heb heel veel aan de blog gehad, het mee mogen kijken in het ziekteproces van Connie gaf iedereen steun, we steunden met z,n allen elkaar.
Ik ben Connie intens dankbaar dat zij hier in weze voor gezorgd heeft.....bewust of onbewust. Helaas is Connie niet meer zichtbaar in ons midden maar ze is zeker zeer voelbaar.
Dat ze jou op weg helpt Hennie vind ik zo mooi en ontroerend.
Ik blijf je bij het wegvallen van deze blog zeker mailen en ik wil het contact ook echt warm houden.
Vernieuwing, nieuwe wegen inslaan, jezelf herontdekken vanuit een ander perspectief, Hennie je staat ervoor en ik heb al meerdere malen gezegd dat ik het bijzonder knap vind hoe je nieuwe vormen vindt.
Het zou mooi zijn wanneer je een boek zou krijgen met ook alle reacties, want het een kan niet zonder het ander.
Ik houd mij aanbevolen voor een boekwerk, maar we kunnen hem ook per familie kopen en van elkaar lenen, mocht het boek erg duur worden zeg maar.
Hennie, mijn dank is groot, je hebt het maar mooi gedaan, hoe moeilijk en zwaar je het ook hebt gehad en misschien soms nog.
Van mij een gouden pluim op deze blog, een blog dat vanuit een open hart vele harten geopend heeft!
Tot in ieder geval de 11e van februari,
Liefs en een hele dikke blogzoen,
Manon xxx
Wouter, Kim en geliefden ook super dank je wel voor alles!
Enne, ik wil graag ook eigenaresse worden van de mooie glas in lood driehoek, Wauw!!
Kus Manon xxx
Lieve, lieve Hennie.
Onwijs jammer dat je er mee stopt!
Maar ik kan het ook heel goed begrijpen. Ik zal je berichten missen, en meer dan dat... Ik zal ook de reacties missen. De mooie woorden van deze en gene die me ook zo dierbaar zijn!
Zou mooi zijn om ook alle reacties in het boek te kunnen krijgen. Precies wat Manon ook zei..Het een kan eigenlijk niet zonder het ander.
Maar je hebt met het schrijven van je blog, zoveel los gemaakt bij velen onder ons. Dat is alleen al een boek waard.
Kim, de suggestie die je maakte om het Hennie's column te laten heten vond ik wel een goede. Maar ook hier moet jij het zelf helemaal zelf weten. Dat kan natuurlijk altijd nog.
Nou... We zullen elkaar binnenkort vast zien. Ik groet hiervandaan niet alleen jou en Bommel. Maar ook Kim en Wout, Dirk en Carin, Lotte en Job.
En als ik dan toch ook bezig ben natuurlijk Lucy en Ben, me zus Manon met Steef, Sil met Helma, Ingmar en ook Ingrid. Me tante José, Mirjam, en oom Hans. En natuurlijk alle aanhang en kids die daar bij horen.
Groet aan de vrouw om wie alles ging. Het is raar, maar Connie staat op het hoekje van de schouw, en zie haar elke dag. Dan denk ik niet alleen aan haar maar ook aan anderen die ik via dit blog heb leren kennen, of anders heb leren kennen.
Hennie ik dank je voor alles! Ga door met je eigen leven en geniet daarvan. Doe wel rustig aan, dan komt alles goed.
Liefs Carmen.
Wat zijn de glas in looddriehoekjes onwijs mooi geworden zeg!
Xx
Lieve Hennie,
Hennie bedankt en ook zeker je kinderen die je zover hebben gebracht om te gaan bloggen!!!
Al je bijzondere belevenissen van jezelf ten opzichte van jou en onze dierbare Connie hebben wij met elkaar kunnen uitwisselen en daar bedoel ik mee "alle vrienden en familieleden"
Ja ook wij gaan je blog missen!
Maar ook is het goed om iets af te kunnen sluiten en verder te gaan met een nieuwe fase in het leven!
Connie is en blijft dubbel en dwars in ons hart en wij weten dat is voor iedereen!!!
Een heel groot gemis!
Connie heeft alles op haar manier alles uit haar leven gehaald!
Ook wij moeten dat doen!
Zeker weten dat Connie voor iedereen een grote beschermengel is en wil dat wij allemaal leven!
Hennie wij zien ernaar uit al het bijzondere mooie geschrevene van het afgelopen jaar dit in een boekwerk terug te zien!
Wij willen het graag ontvangen!
Lieve Hennie, kinderen , vrienden en familie wij willen jullie enorm bedanken voor al wat geschreven en ontvangen is via deze blog!
Het is een lichtpunt voor iedereen!
Nogmaals bedankt Hennie en vooral wat wij willen zeggen heel veel sterkte met het verlies van Connie ook naar de kinderen!!!
Vandaag is een bijzondere dag en nieuwe fase voor iedereen!
Even verklappen vandaag ben ik ook jarig (José) een nieuw begin!
Lieve allemaal fijn en bijzonder dit allemaal met elkaar te mogen delen!
Heel dankbaar!!!
Hennie tot gauw en liefs naar alle bloggers en niet bloggers!!!
Dikke kus naar Connie die nu zoveel waakt xxx
Hennie bedankt en al het goede in je nieuwe fase
Veel liefs Anne en José xxx
Lieve Hennie,
Voor mij ben jij ook heel bijzonder Hennie, en snap dat je uiteindelijk, hebt besloten, ermee te stoppen, wat ik met zoveel anderen wel jammer vind.
Ook ik keek elke dag even, ik keek ook regelmatig terug, tjeetje wat was het soms heftig, en wat een saamhorighheid is er ontstaan, en dat moeten we goed vasthouden, ik word warm van binnen, als ik bedenk, wat voor een fijne familie we toch hebben, ik zou ze voor geen goud willen missen.
En wat Connie betreft, ze staat bij mij op het dressoir, dat is het plekje wat ik haar heb gegeven, maar in mijzelf ben ik er nog niet klaar mee.
En Hennie, heel erg bedankt, voor alle blogs die we van je hebben gehad, was fijn om te lezen, maar ook om te reageren.
Lieve kinderen, nu het blog stopt, moeten we elkaar maar eens wat vaker bezoeken, en ik ben heel erg voor een reunie,ik hou van jullie.
liefs en dikke zoen allemaal, en tot gauw, Lucy xxxxxx en Ben.
Ja jammer dat het stopt. Maar wel reeel denk ik. En bedenk meer dat het ons allemaal goed heeft gedaan in moeilijke tijden. God moge weten wat er in de toekomst nog allemaal gebeurt. Connie is echt niet de eerste en de laatste. Maar ik ben naast verdrietig nog veel meer opgelucht dat we samen nog steeds adem halen en blij kunnen zijn. En dat wil ik blijven. Ik voel nog ongelooflijk veel uitdagingen, die mijn inspiratie blijven aanmoedigen op een zeer uitdagende wijze. Dat geeft hoop en energie en vertrouwen in de toekomst. Ik gun jullie allemaal hetzelfde. Doeeeeeeeeiiiiii.
Hennie
Ik zeg, daag jezelf uit...altijd..
Een reactie posten