Mijn neus

In dit druilerige Sinterklaasweekend krijgen wij manden vol met kado's van de Sint. De gedichten vliegen me om de oren en ik moet ze allemaal aanhoren. Maar daaraan zal ik mij niet storen, want dichten doe ikzelf, van achteren en van voren. De jongste generatie wordt zoals te doen gebruikelijk overladen met kados waarvan ik in mijn vroege jeugd nooit heb durven dromen. Een doos kleurpotloden met een kleurboek en een paar gebreide sokken waren toen al tamelijk royaal.

Ik herinner mij nog dat ik op 6-jarige leeftijd in de kookpot in de schuur allemaal pakjes ontdekte. Totaal verbouwereerd rende ik met mijn ongelooflijke ontdekking naar mijn moeder. Die hield mij vervolgens zolang aan de praat, dat de dienstmeid gauw de kookpot leeg moet hebben gemaakt. Een diepe teleurstelling maakte zich later van mij meester toe alles weg bleek te zijn. En ik wist het toch zo zeker.... Ik kende dat woord nog niet, maar ze hadden de kluit flink belazerd. Ik vond Sinterklaas helemaal niet meer leuk en ik dacht bijna dat ik gek was.

Ik mocht natuurlijk mijn neus niet in de zaken van Sinterklaas en Zwarte Piet steken. Ik voel dus ook dat ik behoorlijk bij de neus genomen ben.

Misschien wel net als morgen, als ik voor een 2e neusoperatie naar het ziekenhuis moet. Ik moet mijn rechter neusholte nogmaals laten doorspoelen en uitschrapen. Dat is 2,5 jaar geleden ook al eens gebeurd, maar blijkbaar niet goed genoeg. Het is een polyklinische ingreep met volledige narcose.

Met narcose heb ik wisselende ervaringen. Toen ik in 1988 verlost ben van mijn blinde darm kwam ik heel lichtzinnig bij uit de narcose. Ik zag Connie als een engel in een sexy nachtgewaad naast mijn bed en verzocht haar direct bij mij te komen liggen. Ik ben daarna nooit meer zo prettig wakker geworden.

Twee en een half jaar geleden stond Connie weer aan mijn bed, in gewone kleren en een glimlach die heel anders op mijn pijnlijke gezicht overkwam. Ik krepeerde en zag de wereld voor een doedelzak. Geen vergelijking met 1988, wat een teleurstelling zeg.

Ik hoop morgen een beetje aangenaam wakker te worden, hoewel met zoveel tampons in de neus wordt het vast geen sexy weerzien.

Ik heb van Sint een draadloze tondeuze gekregen, om mijn snor bij te werken. Dat komt dus wel goed uit, als die rommel nog lang uit je neus blijft hangen.

Sinterklaas is weer gegaan,
Iedereen heeft weer,
in de belangstelling gestaan.
Dank je wel Klaas en Piet,
Tot volgend jaar maar weer,
In de Karekiet.