Filmavond

Hallo allemaal,

Na mijn neusoperatie voel ik mij nog steeds behoorlijk kut. De spanning op mijn neus, voorholte en mijn totale voorhoofd is nog steeds verre van ideaal. Ik eet de hele dag paracetamols en ik injecteer elke paar uur zoutoplossingen in mijn geïrriteerde neuskanalen. Buiten waait de wind zo hard dat mijn gebreide muts van mijn hoofd af vliegt en Bommel tegen de wind in over zijn eigen knieen piest.

Zijn we effe blij met zijn allen of hoe zit zat. Maar ja, de winter is nog niet eens gekomen dus vermaken wij ons hiermee ook wel. Vandeweek is er een paar meter verband uit mijn neus verwijderd en dat lucht toch wel op. Vanavond ben ik met mijn vriend Paul naar het filmhuis geweest om de Italiaanse film Io Sone l Ámaore van Lucea Guadagnino te zien. Een aangrijpende film over hetero en lesbo liefde die bestaande liefdes vernielen. Het bewijs dat oprechte liefde verpletterend eerlijk is.

Na afloop babbelen we natuurlijk nog met veel vrienden en leer je ook zeker weer nieuwe mensen kennen.

Ik moet zeggen dat ik nog niet aan de kerstboom toegekomen ben. Maar ingedachtig Connie gaat die er dit weekend zeker komen. Ik denk dat ik een hele kerstboom vol ga hangen met witte kerstballen.

Waarom, omdat Connie dit jaar alles in wit had gekozen, de witte ballonnen bij haar begrafenis en ik haar witte bloemen op het graf.

Ik neem mij steeds voor om geen blog te schrijven als ik wat gedronken heb, zoals nu.

Ik word nogal eens verrast als ik volgende ochtend mezelf schaam om wat ik heb geschreven.

Hoop dat het meevalt, love you all.