Het leven gaat door

Wat een weertje zeg! Het lijkt wel zomer.
Gisteren hadden wij hier in het dorp de jaarlijkse Maasheggen halve marathonloop met de start om 11:00 in een stralende zon. 500 deelnemers vertrekken bij de kerk en rennen zich een ongeluk door de Maasheggen, waar ik altijd rustig doorheen wandel om zoveel mogelijk te zien. Maar goed, ieder zijn eigen keus, dan ga ik liever fietsen.

Het is ook meteen koopzondag in Boxmeer, want de middenstand wil best een graantje meepikken. Er is ook een toeristische streekmarkt op het fonkelnieuwe gemeentehuisplein dat een paar euros heeft gekost. Maar dan heb je ook wat. Zelfs de Douariere heeft een flink deel van het plein ingepikt, maar och dit plein is groot genoeg voor iedereen. Ik heb mij s'middags uitstekend vermaakt bij de Bock waar je tegenwoordig in een volledig bewolkte sfeer ook een pilsje kunt drinken. Wel zo veilig ook als je hoofdhuid anders frontaal in de zon zit.

Ik had nog wel de fiets meegenomen en achter bij de Hema geparkeerd, maar van de marathon heb ik niks meer gezien. Ik heb gewoon de finish gemist, volgend jaar beter. Gearriveerd op het grootste plein van Boxmeer ontmoet ik mijn goede vriend Pierre die al een paar uur zijn kwalitatief hoogstaande  waren probeert te verkopen en dat lukt nog ook. Hij heeft van Jan T een echte A-lokatiekraam toegewezen gekregen. Geen pleinbezoeker kan er omheen.

Je komt op deze dag vanalles tegen, ook vrijwilligers die zich fantastisch inzetten voor goede doelen. Ik noem hier even het roze Pink Ribbon gezelschap tegen (borst)kanker. Dan gaat er wel even iets door je heen. Met jullie permissie dames hier jullie uitbundige inzet. Dankjewel.

Als je dan bij de Bock zo op het terras zit, komt er werkelijk van alles voorbij. Zelfs Gerrit B uit Beugen met wie ik een paar "vaasjes" drink. Gerrit is op de fiets, dus geen probleem. Ook mijn eigen familie verschijnt ten tonele. En natuurlijk, Lotte is ook van de partij en mama en papa. En een ijsje gaat er altijd in.....

Intussen ga ik nog even een kijkje nemen bij de kraam van Gerrit en Ria. Ik zie nl. dat Gerrit nog steeds niet naar huis is gefietst. De kraam is nog net niet afgebroken zodat ik nog net een een kiekje kan nemen van  "Groepsaccomodatie de Vilt".

Ik hoop nog wel ooit een 3 dimensionale opname te maken van de lokatie zelf. Groetjes. 

Na afloop eten we met zijn allen op het terras bij de Bock en sluiten tevreden de dag af.

Vandaag, maandag begeef ik mij weer in de Maasheggen met Bommel.
Op zeker moment word mijn aandacht getrokken door een insect in een witte bloemkelk van een Haagwinde. Ik tover mijn camera te voorschijn om een paar shots te maken zodat ik jullie weer iets wijzer kan maken. Je kan tenslotte niet de hele dag op het terras zitten. Dit zag ik dus.

Wat je ziet is een zweefvlieg die nectar eet uit de bloem(pispotje) van de haagwinde. Deze vlieg is een echte kunstenaar. Hij kan stilstaand vliegen en dat kunnen er maar weinig. Als je ooit oog in oog komt te staan met deze zweefvlieg, bedenk dan dat wanneer de ogen tegen elkaar aan staan, dan is het een mannetje. Als de ogen los van elkaar staan, dan is het een vrouwtje. Het is maar hoe je het bekijkt dus.... En wees niet bang om te kijken, want ze steken allebei niet. Het feit dat ze op een wesp lijken is bedoeld als afweer tegen vogels die bang zijn voor wespen.

De Connieboom staat nog steeds als een rots in de branding. De beestjes bewaken de omgeving.

Als iemand nog een paar eikels wil om een jonge Connieboom te planten, mail naar hwoverbeek@zonnet.nl

Ik kan het niet laten om na een fietstochtje van 25 km, waarbij ik in de Mariakapel in Afferden even een kaarsje voor Connie heb gebrand, nog even langs het klaprozenveld fiets. Het lijkt wel alsof al die bloemen een gezamenlijk applaus geven. Klappen maar. Het zijn tenslotte klaprozen....

Mooi he? Ik geniet.