Een kwestie van smaak

Gisteren in de namiddag ben ik met Kim wezen winkelen in Boxmeer. Het was de bedoeling dat ik mijzelf in nieuwe kleren zou steken. Kim was al helemaal gekleed in Connies kleren en zag er picobello uit. Dat mag ook wel als je met mij gaat winkelen...... Dat gebeurt n.l. niet zo vaak. En Connie had wel smaak, ook vooral haar eigen smaak. Jullie weten vast wat ik bedoel.

Welnu, jullie moeten weten dat Connie eigenlijk niet helemaal dezelfde smaak had als Kim om over mijn smaak maar niet te spreken. Wonderwel echter zijn Kim en ik het vandaag bijna helemaal eens. Waar twijfel is, beslis ik natuurlijk zelf ahum. Kim was eigenlijk wel behoorlijk verbaasd over mijn onverwacht goede smaak dat ik mij wel vereerd voel na deze eerste sessie. En dat alles ruim binnen het tijdsschema dat normale mensen hiervoor hanteren. Alles, passen, meten, spiegelen en betalen binnen 1 uur. Kim had er  gemakshalve zo'n beetje de hele avond voor uitgetrokken. Alleen een leren jack heb ik nog niet, maar ik weet wat ik wil.

Zo wandelen wij al tegen 18:30 naar restaurant de Bock waar ik Kim op een smakelijk etentje ga tracteren. Onderweg komen wij Annie van Bert en de moeder van Koen, heel gezellig tegen. Midden in de passage
hebben wij het nog eens overal over. Annie is altijd leuk om tegen het lijf te lopen en ook nu weer. Dat geldt ook voor Koen en nog velen, ik kan ze niet allemaal noemen. Al die aardige mensen brengen ongemerkt een heleboel positieve energie waar je mee verder kan.

In het restaurant zit ook al Dirk met Job. Als wij binnenkomen hebben ze net het voorgerecht achter de kiezen. Ik krijg van Job een knal van een kus, pats op de mond. Jaja, ik ben een keitrotse en blije opa als ik mijn kroost mag knuffelen. Dirk en Job zijn bezig aan een 3-gangen diner en daar passen wij niet zo goed meer bij. Dus zoeken wij een ander tafeltje in de serre. Natuurlijk zitten er verschillende bekenden, Jos H, Cas en Maria, Wil W en zijn ega en Bas F met zijn vriendin en niet te vergeten Arie en Antoinette. Altijd gezellig zo samen. Een Leffe dubbel gaat er wel in bij mij. Na ons eten komen Job en Dirk nog even bij ons zitten. Daarna rijd Kim mij naar huis want officieel mag je met 3 biertjes niet meer rijden. Bedankt Kim, Dirk en Job, tot gauw.

Vandaag ben ik een heel eind wezen fietsen (35 km) omdat de fysiotherapeut vind dat dat goed is voor mijn krakende knieen. Ik heb stevig doorgetrapt en voel nu wel het resultaat. Onderweg zie je natuurlijk van alles en af en toe stap ik van de fiets om fotos te maken. Kijk maar eens, midden in de Maasheggen.

Dit is een prachtig (gezaaid)klaprozenzeld met afwisselend ook veel korenbloemen. Als je een beetje smaak hebt, dan fiets je daar niet zomaar voorbij. Het is werkelijk een prachtig gezicht. Je kunt je haast niet voorstellen dat de natuur zoiets kan maken. Ik heb er middenin gestaan en er een klaproos uitgezocht die ik close-up heb gefotografeerd en die ik hierna laat zien. Een wonder der natuur.

Een kwestie van smaak dus. Maar de korenbloem mag er ook zijn.

Twintig kilometer verder zie ik opeens bij mensen in de voortuin een prachtige vlinderstruik, die zijn naam vandaag wel heel erg eer aandoet. Ik stop natuurlijk accuut de fiets om dit kleurrijke tafereeltje vast te leggen, ook duidelijk een kwestie van verfijnde smaak.

Helemaal links zie je de Atalanta vlinder, de rest zijn Dagpauwoogvlinders.

Ik kreeg ze helaas niet allemaal opengevouwen voor de lens maar toch. Toen ik op enig moment iets te dicht bijkwam was het kluitje gefladderd.

Na mijn fietstocht heb ik nog anderhalf uur door de Maasheggen gewandeld met Bommel. Om half 4 heb ik bij de stuw nog mijn lunch gebruikt, broodje croquet met cola. Om 18:00 uur heb ik bij Wouter en Carin en Lotte warm gegeten. Carin en Lotte zoenen hetzelfde als Job, ik ben blij dat Wouter dat niet doet....

De macaroni, helaas Wouter, die smaakt mij niet. Hun vinden het wel lekker, een kwestie van smaak dus. Ik heb liever spaghetti(en Carin ook). 

Maar Lotte heeft nieuwe hempjes en een winterjas die ze allemaal aantrekt en vol trots aan mij showt. Zij heeft tenminste smaak, en enthousiasme. High five!

Ik hoop niet dat het een smakeloos verhaal is geworden, dat was niet de bedoeling, doei......