Daags na de Tour

Beste vrienden,

Dat gisteren in Parijs de Australier Cadel Evens de Tour de France 2011 heeft gewonnen is helemaal verdiend. Jammer dat hij niet in Daags na de Tour in Boxmeer mee heeft gereden.  Dat valt me wel een beetje van hem tegen. We hadden al een loper uitgelegd, maar die was uiteindelijk alleen voor nederlandse renners uitgerold. Connie was een wielrenliefhebster die weliswaar niet zelf hard fietste, maar wel dagelijks aan de buis zat om de Touretappes in Frankrijk te volgen, inclusief de avondprogramma's van Mart Smeets met Dalida.

Met mijn fietsmaatje Paul de Best zijn wij al rond half 3 het parcours opgelopen, niet na eerst een stevige lunch te hebben genoten bij Lucie. Bommel maakt het daar weer zo bont, dat ie voor straf alleen thuis mag gaan zitten. Bommel houdt nl. van vissen maar hij moet wel van de vissen in de vijver afblijven. Als gehypnotiseerd door de werkelijk dansende steur in de vijver, raakt Bommel zo aangetrokken dat ie zich vastwerkt in het hekwerk om de vijver, onder meelijwekkend gejank. En omdat het dus zo niet lukt, zijn de gevolgen voor hemzelf.

Een programmaboekje leert welke renners en etappes zullen worden verreden. Ik ken maar weinig renners, maar Paul wel meer. We lopen het hele parcours af, naar de Start en Finish plaats. Daar zien wij 3 rondemissen mooi wezen in afwachting van de prijsuitreikingen.  Bij "de Piek" kopen wij onze eerste consumptiepenningen en nemen een consumptie.

Met Carl erbij aan de hangtafel en Anne, worden dat een hele hoop meer consumpties. Leuk om Carl te leren kennen, een man die iedereen al kent in Boxmeer, behalve ik. Na zoveel biertjes laat ik er maar een gebakken lekkerbekje achteraanglijden om de honger te stillen. Carl is een echte hockeyman die alleen nooit voorzitter is geweest, de rest deed ie allemaal wel, heb ik begrepen. Hij heeft een paar jaar iets met katholieken gedaan, hetgeen ik niet precies kan uitleggen. Hij is verder een mens van vlees en bloed en van dat eerste heeft ie ook nog veel verstand, net als van de historie van Boxmeer. Ik zal nog een keer zijn boek lezen over de oorlog in Boxmeer. Als ik kom theedrinken praten we erover.
Carl heeft mij op de valreep nog lid gemaakt van het filmhuis in de Weijer. Ik zal mij z.s.m inschrijven.

Het leven is meestal een grote toeval, toch?  Carl heeft een vriend Carel en die ken ik toevallig ook al heel lang. Toevallig zien we Carel later bij Riche, net als de dochter van Carl, Liesbeth, die een nachtje bij pappa is logeren. Carl stelt mij persoonlijk aan haar voor. Allemaal aardige mensen. En dan nog Marjo, die ik niet meer herkende van vroeger, maar dat is inmiddels weer hersteld. En Bart, open en eerlijk zoals ik hem eigenlijk allang ken. Paul heeft inmiddels stiekem de plaat gepoetst, hij moet morgen werken, ik niet. Hanneke is er ook nog en vertelt over de veranderingen op haar werk. We drinken nog een laatste pilsje.

Ik mag het niet zeggen, maar het is bijna half twee als ik de straatdisco verlaat. Nou ouwe, zo kan ie wel weer.....

Het leven is soms net een knoop

vandaar deze bloem die knoopkruid heet.

Hij groeit ook in de Maasheggen.