Connies keuze 29.12.2011

Jawel beste mensen het lijkt wel een wonder maar Connie heeft in haar afscheidszaal bij Riche vanavond werkelijk alle mensen bijeengebracht die ik bij voorkeur graag zou willen zien. Ik was compleet verrast bij het zien van al die mensen die ikzelf nooit had voorbestemd. Maar ze waren er allemaal. Ik heb diepe gesprekken gevoerd met schatten van mensen. Onwaarschijnlijk waardevol.
Tussen al deze mensen heb ik ook mensen ontmoet die in mijn hart al een diepe betekenis hadden, zonder hieraan direct waarde te hechten.  Maar ook mensen waar ik bewondering voor heb en waar ik heel graag samen mee zou willen praten en gevoelens delen. Wonderlijk en hartverwarmend. Dankzij mijn Mtje heb ik een hoopvol gesprekje kunnen engageren met een allerliefste vrouw die mijn grootste waardering geniet deze avond. Ik ga met haar praten, gauw een keer.

Het was weer lekker laat, 3:00 maar de muziek was great. De hello good bye band. Welterusten allemaal.

Oud en Nieuw

Naar nieuw.....

Oud betekent het oude zoals het al was. Nieuw betekent het nieuwe zoals het wordt.
Het klinkt zo gewoon in ons leventje van alle dag. Maar is het eigenlijk ook wel zo gewoon?
Oud betekent voor mij een hele lange tijd met Connie, 40 jaar lang sinds 1971.
40 jaar lang lief en leed delen met de nadruk op lief. Dat is wel een heel leven waarin veel is gebeurd.
Wat hebben we een plezier gehad en wat hebben we met ons gezin genoten. Met volle teugen maar ook vaak ook met een traan. Maar vooral toch genieten van het leven op een speciale eigen wijze.

Lekker verliefd wezen, lekker werken, lekker klooien, lekker vakanties vieren, lekker voetballen, lekker tennissen, lekker allerlei bestuursfuncties doen, lekker naaien, lekker quilten, lekker badmintonnen, lekker buurten, lekker carnaval, lekker feesten, lekker koken, lekker genieten, lekker caravannen, lekker praten, lekker kaarten, lekker zingen, lekker theater, lekker kippenvel ..............................

Het is voorbij, helaas. We gaan over naar nieuw, zonder Connie.

Opnieuw verliefd wezen, niet meer werken, veel klooien, vakanties vieren, geen voetbal meer, geen tennis meer, geen bestuursfuncties meer, niet meer naaien, niet meer quilten, niet meer badmintonnen, lekker buurten, lekker carnaval, lekker feesten, lekker koken, lekker genieten, lekker caravannen??, lekker praten, misschien kaarten of zingen, lekker theater en vooral lekker kippenvel.

Morgen ga ik met Kim en Job naar de schaatskunstbaan hier in Boxmeer. Een van de dingen die Connie ook al deed met veel passie, dus niks nieuws, maar wel bijzonder voor mij.

Morgenavond ga ik naar de Hello Goodbye band in de plaatselijke Horeca van Riche waar Connie haar uiteindelijk afscheid heeft gehad. Voor velen van jullie welbekend. Heel bijzonder voor mij.

Oudejaarsavond vieren wij met een hechte vriendengroep van 25 mensen de overgang van oud naar nieuw. Elk jaar een heel bijzonder feest waar Connie en ik jarenlang aan hebben deelgenomen. We zullen
haar missen. Ze blijft "voor altijd bijzonder".

Gelukkig nieuwjaar 2012

We moeten gaan voor het nieuwe. En dat zal ik zeker doen. Ik vraag jullie allemaal hetzelfde te doen. We mogen niet blijven hangen, de wens van Connie, het leven gaat door......Dankjewel allemaal.....

Lets blog

Ja hallo,
Steeds weer merk ik hoeveel bijzondere mensen ik tegenkom op deze wereld. Amazing.
Als je goed kijkt hou ik steeds meer van heel veel mensen. Wie openstaat hoort erbij. En dat heeft alles te maken met hoe je je jezelf openstelt. Inmiddels heb ik diepgaande kontakten, tot ver in Polen, ha ha.

Ik koester alle kontakten tot in mijn tenen en ik zal nooit iemand teleurstellen.Ook vanavond heb ik weer liefdevolle contacten ervaren. Inspirerend en aangenaam. Bijzonder om te ervaren, Costa en Gemma.....

Morgen zit ik vooral bij Carin en Wouter, 1e kerstdag is mijn hele gezin bij mij thuis, gezellig.
s'nachts slapen Kim met gezin bij mij met ontbijt sóchtends.
2e kerstdag na het ontbijt ga ik met vrienden naar een kerstconcect van vrienden. Aansluiten de kroeg in en dineren bij Paul en Lucie.

Zoals je ziet vermaak ik mij uitstekend. Fijne Kerst nogmaals en gauw tot ziens.

De Kerstkaart

Jarenlang hadden Connie en ik een strikte verdeling in het maken en versturen van Kerstkaarten. Hoewel dit gebeuren een tiental jaren geleden wat was weggeebt, is het de laatste jaren weer een getrouwe gewoonte geworden. Het bijzondere is wel dat je deze gewoonte als een soort relatiescreening beleeft. Zo van hoe liggen de contacten, van wie hoor je nooit wat, aan wie doe jezelf niks, waarom eigenlijk maar vooral je echte vrienden. Ik denk dat het een natuurlijke benadering is die echter niet altijd zonder schuldgevoel verloopt.

Welnu, mijn schuldgevoel laat ik niet de boventoon voeren, mijn hart telt in de eerste plaats. Gisteren heb ik mijn zelf ontworpen kaarten ontvangen en de meesten zijn inmiddels de deur uit. Centraal op de kaart staat de Connieboom als teken van hoop en kracht, Tevens straalt de boom complexiteit uit die echter harmonieus door haar geheel wordt beteugeld. De enthousiaste verschijning moet onze levensenergie opvoeren tot ongekende hoogten. Wie hier in kan geloven put liefde en kracht uit alles. De vergankelijkheid is slechts bijzaak.

Dit jaar heb ik de Kerstkaarten zelf verstuurd. Tegenwoordig kun je dat via Internet allemaal laten doen met een adresbestand met namen. Zover wilde ik nu nog niet gaan.
Ik wil iedereen vast bedanken voor de grote stroom kerstkaarten die ik al heb gekregen. Dankjewel allemaal dat ik bij jullie mag horen. Hele bijzondere Kerstdagen en een gezond 2012.

Hennie

Hallo .......

Hoi lieve mensen,

In deze kerstdagen gaat er weer van alles door je heen.
De Kerstballen vliegen om je oren en het hele huis moet Kerst uitstralen.
Dat was ook wat Connie altijd graag wilde. Met haar groepie in de Plasmolensehof was ze elk jaar enthousiast bezig until she died. Dat groepie heeft nu geheel geinspireerd een ode gebracht aan haar begraafplaats. Kijk maar. Ik krijg hiervan een warm gevoel.

De kleindinderen Job en Lotte hebben vandaaag vreselijk hun best gedaan met pappie en mammie om een mooie kerstversiering op het graf van oma te maken. En dat is helemaal gelukt.

Oma mag stralen met de Kerst, wij doen dat ook. Dag lieve Connie, Je hebt het leven waarde gegeven..... voor ons allemaal. Je bent en je blijft bijzonder voor altijd.

De steen op het graf van Connie

Amper heeft de kerstboom een gezicht gekregen of de 2e fase van het gezicht van de grafsteen krijgt ook een eigen gezicht. Een eigen gezicht, maar ook een eigen tekst dus, zoals ik al eerder heb verdoezeld.
Maar de tekst is duidelijk, zo komt ie erop. Alleen de rotsstenen rand moet nog gehakt worden, ergens in skandinavie. Ik hoor nog precies waar. Die wordt pas besteld als wij de 2e fase hebben goedgekeurd.

Begin volgend jaar gaan we fase 3 afwerken, hetgeen betekent dat ook de gemeentelijke vergunningen zijn goedgekeurd. Pas in het vroege voorjaar hoop ik de steen te laten plaatsen, bij mijn voorkeur op de sterfdatum van Connie.
Intussen kom ik nog steeds dagelijks op de begraafplaats van Connie om goede raad. Ik heb al heel veel goede raad ontvangen, geloof het of niet. She makes me happy.

Binnenkort breken de Kerstdagen aan, dit jaar voor mij in een nieuwe sfeer. Toch zie ik het met veel vertrouwen tegemoet. Ik put nog steeds energie uit de reacties van de blog en de vele kaartjes met blijmoedige verwachtingen. Ik voel nog steeds de warmte van heel veel mensen die mij een warm hart toedragen. Wat wil je als mens nog meer verwachten. Het maakt mij in elk geval blij van hart. Dankjewel allemaal.

Kerstboom 2011

Hallo allemaal,

Voor de eerste keer in mijn leven heb ik in mijn eentje de kerstboom opgezet. Ik zeg je om den drommel geen eenvoudige klus. Dan denk je met een kunstboom heb ik dat zo gepiept. Nou ja zeg, voordat al die honderden takjes in de goeie richting staan, ben je al een halve dag verder. Maar het geeft wel tijd tot nadenken hoe Connie dat altijd heeft gedaan. Ik weet zeker dat ik daar wel te lichtzinnig tegenaan heb gekeken. Ik deed immers de lampjes en daar word je evenmin vrolijk van.

Maar beste mensen, ik ga niet klagen. De klus is klaar, ik ben tevreden, jullie ook? Bommel wel, ook al kijkt hij afwijzend de ondeugd. Net keek ie nog goed!

Met zo'n mooie magic tree moet de baas er natuurlijk ook netjes uitzien met de feestdagen. Daar kan Antoinette natuurlijk veel aan doen. Niet alles, meer heb ik gewoon niet. Het was weer heel gezellig in de salon en Esmee heeft een paar kiekjes gemaakt. Dankjewel hoor. Paul was er ook, dus het was weer knus op de modderige Dodenberg.

Arie is weer goed bezig, de hartelijke groeten van ons en gauw tot ziens, bij Pleun.

Ik wens eenieder van ons en allemaal een goede Kerst en een gezond 2012 toe.

Ik huil

Decembermaand 2011.


Het is stil,

akelig stil.

Nu ik nog steeds,

haar stem niet meer hoor

en het gaat maar door.

om te gillen,

zou wel anders willen.

Haar geest die blijft,

zal nimmer vergaan,

maar spreekt geen woord,

omdat we het niet verstaan,

is er leven na de dood?

ik hoop van wel,

Ja graag.

De herinnering blijft,

ik ben nog niet klaar,

met mijn eigen leven,

waarin veel mensen,

naast mij staan.

De decembermaand,

roept om herinnering,

om bij Connie stil te staan.

Om zeker te weten,

dat onze wereld,

niet zal vergaan,

zonder het geluk,

van ons aller bestaan.

Ik huil,

ook van geluk.

Filmavond

Hallo allemaal,

Na mijn neusoperatie voel ik mij nog steeds behoorlijk kut. De spanning op mijn neus, voorholte en mijn totale voorhoofd is nog steeds verre van ideaal. Ik eet de hele dag paracetamols en ik injecteer elke paar uur zoutoplossingen in mijn geïrriteerde neuskanalen. Buiten waait de wind zo hard dat mijn gebreide muts van mijn hoofd af vliegt en Bommel tegen de wind in over zijn eigen knieen piest.

Zijn we effe blij met zijn allen of hoe zit zat. Maar ja, de winter is nog niet eens gekomen dus vermaken wij ons hiermee ook wel. Vandeweek is er een paar meter verband uit mijn neus verwijderd en dat lucht toch wel op. Vanavond ben ik met mijn vriend Paul naar het filmhuis geweest om de Italiaanse film Io Sone l Ámaore van Lucea Guadagnino te zien. Een aangrijpende film over hetero en lesbo liefde die bestaande liefdes vernielen. Het bewijs dat oprechte liefde verpletterend eerlijk is.

Na afloop babbelen we natuurlijk nog met veel vrienden en leer je ook zeker weer nieuwe mensen kennen.

Ik moet zeggen dat ik nog niet aan de kerstboom toegekomen ben. Maar ingedachtig Connie gaat die er dit weekend zeker komen. Ik denk dat ik een hele kerstboom vol ga hangen met witte kerstballen.

Waarom, omdat Connie dit jaar alles in wit had gekozen, de witte ballonnen bij haar begrafenis en ik haar witte bloemen op het graf.

Ik neem mij steeds voor om geen blog te schrijven als ik wat gedronken heb, zoals nu.

Ik word nogal eens verrast als ik volgende ochtend mezelf schaam om wat ik heb geschreven.

Hoop dat het meevalt, love you all.

Mijn neus

In dit druilerige Sinterklaasweekend krijgen wij manden vol met kado's van de Sint. De gedichten vliegen me om de oren en ik moet ze allemaal aanhoren. Maar daaraan zal ik mij niet storen, want dichten doe ikzelf, van achteren en van voren. De jongste generatie wordt zoals te doen gebruikelijk overladen met kados waarvan ik in mijn vroege jeugd nooit heb durven dromen. Een doos kleurpotloden met een kleurboek en een paar gebreide sokken waren toen al tamelijk royaal.

Ik herinner mij nog dat ik op 6-jarige leeftijd in de kookpot in de schuur allemaal pakjes ontdekte. Totaal verbouwereerd rende ik met mijn ongelooflijke ontdekking naar mijn moeder. Die hield mij vervolgens zolang aan de praat, dat de dienstmeid gauw de kookpot leeg moet hebben gemaakt. Een diepe teleurstelling maakte zich later van mij meester toe alles weg bleek te zijn. En ik wist het toch zo zeker.... Ik kende dat woord nog niet, maar ze hadden de kluit flink belazerd. Ik vond Sinterklaas helemaal niet meer leuk en ik dacht bijna dat ik gek was.

Ik mocht natuurlijk mijn neus niet in de zaken van Sinterklaas en Zwarte Piet steken. Ik voel dus ook dat ik behoorlijk bij de neus genomen ben.

Misschien wel net als morgen, als ik voor een 2e neusoperatie naar het ziekenhuis moet. Ik moet mijn rechter neusholte nogmaals laten doorspoelen en uitschrapen. Dat is 2,5 jaar geleden ook al eens gebeurd, maar blijkbaar niet goed genoeg. Het is een polyklinische ingreep met volledige narcose.

Met narcose heb ik wisselende ervaringen. Toen ik in 1988 verlost ben van mijn blinde darm kwam ik heel lichtzinnig bij uit de narcose. Ik zag Connie als een engel in een sexy nachtgewaad naast mijn bed en verzocht haar direct bij mij te komen liggen. Ik ben daarna nooit meer zo prettig wakker geworden.

Twee en een half jaar geleden stond Connie weer aan mijn bed, in gewone kleren en een glimlach die heel anders op mijn pijnlijke gezicht overkwam. Ik krepeerde en zag de wereld voor een doedelzak. Geen vergelijking met 1988, wat een teleurstelling zeg.

Ik hoop morgen een beetje aangenaam wakker te worden, hoewel met zoveel tampons in de neus wordt het vast geen sexy weerzien.

Ik heb van Sint een draadloze tondeuze gekregen, om mijn snor bij te werken. Dat komt dus wel goed uit, als die rommel nog lang uit je neus blijft hangen.

Sinterklaas is weer gegaan,
Iedereen heeft weer,
in de belangstelling gestaan.
Dank je wel Klaas en Piet,
Tot volgend jaar maar weer,
In de Karekiet.

Nieuwe naam Connie

He people,
Vandaag hebben we de nieuwe naamplaat op glas voor Connie geplaatst. Pierre heeft hem met zorg gemaakt waarvoor alle waardering. Totdat de definitieve grafsteen klaar is, blijft het graf zoals het nu is. Met steentjes, bloemen, geluksdriehoek, olielantaarn, geschriften van de kleinkinderen en onkruid hier en daar. Dit zal nog enkele maanden voortduren maar het heeft al zoveeel betekenis. Ik weet ook de eindspreuk die haar graf zal sieren. Met respect en betekenis zoals Connie die waard is. Ik bewaar hem nog even.

Aan mijn vakantie heb ik heel veel betekenis overgehouden. Heel veel begripvolle lieve mennsen waarvan  sommigen voor mij misschien wel meer betekenis hebben dan allleen maar vakanties. Dat ga ik langzaamaan uitvinden. Het geeft goed gevoel en spanning op weg naar een toekomst, you never know.

Bedenk dat ik absoluut geen eenzaam mens ben. Ik weet om mij heen de juiste snaren te roeren die mij helpen om van heel veel mensen te houden. En houden van mensen is voor mij het belangrijkste in mijn resterende leven. Hoe meer hoe liever. Diepe belevenis samen leidt tot verlichting en ontspanning. De beladenheid van ons leven is vaak al zo zwaar. Dat kan niet het doel van leven zijn, jong of oud.

Als je last voelt, praat gerust. Het klinkt als flauwekul, maar het zal je gebeuren. Ik weet niet veel, maar vaak genoeg. Het enige wat telt is dat ik iedereeen geluk wens. Vanuit mijn hart,